De volgende ochtend was het natuurlijk een en al ellende: trillende benen, koppijn.

Om 8 uur vertrokken we naar het politieburo, waar Hamdou een paar uur later vrij kwam. Alouette en Bernard namen afscheid en gingen met z’n tweetjes naar Douala. Haast. De landrover werd verkocht voor 600.000 CFA, nieuw prijs was 2000 gulden geweest in Nederland. Ook de chemische plee ging weg. De truuk is nu aardig leeg. Tenten verkocht. Weer een grote verkoop. Bij de verkoop stonden veel mensen, waaronder een meisje met een lichtgrijs-bruin gehaakt hoedje. Brutale, ondeugende ogen. Ze vroeg me wat ik te verkopen had en ik zei "rien". Mieke gaf me een crèmedoosje en ik gaf ook m'n adres aan haar. Zij zei eerst dat ze geen adres had, maar wist toch nog snel wat op te krabbelen.

We vertrokken om 100 m verderop een verfrissing van de zaak te drinken. Ik zocht met Hans haar huis op. We vonden haar huis wel, maar niemand thuis (Domino Bar). Een mooi en groot huis. Terug namen we een lift. Ik had een wee gevoel. Ik was een half uurtje verliefd geweest en nu al weer voorbij. Alsof je iemand op straat voorbij ziet flitsen, zo snel was het. Misschien zien we elkaar nog eens.

We moesten nog een tijdje wachten op Karin en Ida. Bij het kolaboertje stonden een groep kinderen te kijken. Jan kocht een stuk of 60 oliebollen en wou ze netjes uitdelen. De kinderen stormden erop af. De schaal viel van het stoeltje, het bakje met saus op de grond. En de oliebollen waren weg. Jan zat later heel lief met een kindje op schoot. Ook was er nog een klein leuk aapje met een witte neus, van de kaféhouder. We namen hem mee in de bus en gaven hem bananen te eten. Buiten stond een klein, blij springend meisje.

Half 3 vertrokken we uit Bertoua, waar m'n hart wel een beetje achterbleef. Over de piste, richting Yaoundé. We reden vandaag nog 75 km. Naar Yaoundé was het nog 350 km. Onderweg mensen zwaaien met handen omhoog, kinderen die met de wagen mee renden, juichten en schreeuwden. Blije gezichten. We reden door het oerwoud. Eeuwenoude dikke bomen, palmbomen. Bananen, ananassen, koffieplanten, meloenen. In een klein dorpje Meba stopten we voor de nacht. Een gezin met 8 stralende kinderen. Er werden direkt stoelen aangesjouwd en we zaten onder een rieten afdakje. Bier. 

's Avonds maakten we soep en aten daar gezamenlijk. De kinderen hielden het langer vol dan velen van ons. De radio kwam erbij en we zaten nog een tijdje te genieten van al de mooie geluiden in het bos. Veel apen. Voor het huisje zaten we nog een tijdje te praten. Jan vertelde over gisteravond. Hij had een hotelkamer gehuurd, maar was 's avonds zo stoned en dronken dat hij niet meer terug kon en ook niet naar ons "feest". Het licht bleef hij wel de hele nacht zien. Pieter was 's avonds grote stenen aan het sjouwen geweest en had heel maf gedaan. 
De tam-tam ging de hele nacht. In de buurt was iemand overleden en we hadden hem nog opgebaard zien liggen. Ook mensen daar uit de buurt waren naar de begrafenis. Waarschijnlijk was er ook een feest volgens gebruik. We bleven nog even zitten met Karin, Thea, Hamdou, Jan en Arne. Een klein flesje bier en "we like weeds". In het huisje mochten we slapen. Er lag een lekker matras uitgespreid, 2-persoons, waar ik alleen op sliep. Ik lag in de salon. Een paar foto's aan de muur. Twee tafels met elk 6 stoelen, mooie stoelen. Een naaimachine en een paar dozen.