1 januari 1981. 0.15 uur Uit m' n tent. Een soort boerenjongens met de Fransen gedronken.

's Ochtends met de Nederlanders hier gepraat en nieuwjaar gewenst. Twee mannen die uit Tamanrasset kwamen en een echtpaar op weg naar Opper-Volta. Ze hadden nog wat nieuws uit Nederland (van de Wereldomroep):

• Religieuze onlusten in Kano waarbij 200 doden waren;
• Nederlands elftal in Uruguay de eerste wedstrijd met 1-0 verloren;
• 3 mensen dood door eten van bami;
• Storm voor de Afrikaanse kust, waarbij boten gezonken waren en winter in Noord-Algerije;
• Parijs-Dakar begonnen;
• In Tamanrasset hadden ze de Encounter Overlanders gezien, op weg naar Dar-es-Salaam, Tanzania (een beetje sneller dan wij het doen);
• De abourtuswet was erdoor;
• Irene ging scheiden;
• etcetra.

's Middags ging ik lekker in het zonnetje zitten lezen op het pleintje. Na een uur zag ik tot m'n verbazing de landrover voor het politieburo staan. Ik ging naar binnen en vroeg hoe deze hier kwam. Hij was 's avonds gevonden in El Golea met drie Italiaanse meisjes. Willem was naar Tamanrasset gegaan. Ik had een uur daar gezeten en liet m'n adres achter voor het geval de landrover opgehaald moest worden. Op het politieburo was ook een Kameroenees, van wie ik z'n adres kreeg. Z’n paspoort was gestolen. Hij was zeeman!

Ik liep nog wat door de stad. Trakteerde mezelf op koffie met gebak, probeerde in het ziekenhuis te komen. Bij een moskee waren ze aan het bidden. Er tegenover waren kinderen aan het bidden. Indrukwekkend. Bij een restaurantje ging ik soep en brood eten. Ik hoefde weer niet te betalen, dat hadden twee jongens naast me al gedaan. 's Avonds zouden we naar een nieuwjaarsfeest. Zover kwam het niet, want bij het politieburo zag ik Herman en Hans. Zij waren met de bus uit Ghardaia gekomen. De Italiaanse vrouwen hadden een telegram naar Ghardaia gestuurd, dat de landrover daar nog stond om Willem de gelegenheid te geven weg te komen. Duitsers hadden de landrover echter bij het hotel in El Golea gezien en een telegram naar Ghardaia gezonden. Zodoende waren ze hier al. De landrover startte niet goed en we lieten hem die avond staan. In het hotel waar Herman en Hans sliepen, gingen we eten. Ik had al gegeten en at alleen een ei en wat fruit mee. Een fles bier ging er ook goed in. Herman rekende af, om het later bij Willem te deklareren... Aan tafel praatten we wat bij. Jan was nog niet terug, maar zou waarschijnlijk deze avond terugkomen. Ze hadden Nieuwjaar gevierd met een kampvuur. Ik had het niet gemist! 

Om 8 uur liep ik al over straat. In het restaurant van het hotel kreeg ik een ontbijt (vaker doen!), van brood met dadeljam, boter en thee. De auto wou ook nu niet meteen starten en moest aangesleept worden. Ik had een auto, landrover bij de kamping weggehaald en die trok 'm op. Er moest nog meer gesleuteld worden. Benzine en olie erbij. Een nieuwe krik moet nog gekocht worden, die is verdwenen. We gingen nog even naar de kamping om wat te drinken. Herman en Hans gingen weg en ik ging de Vieux Ksar weer op. Ik was net te laat om de moskee uit te zien komen. 

In het kafeetje praatte ik met een Algerijn en probeerde het verhaal van de landrover te rekonstrueren. Ik zei dat ik met die Italiaanse getrouwd was. Zo ouwehoerden we een tijdje door. Om 8 uur was ik zo moe en loom dat ik al ging slapen. 

10 uur. Ik ben nu nog moe. Kwam vandaag dan ook langzaam op gang. Tot 3 uur in de zon gelegen, gelezen, geschreven, gepuzzeld. Het was warm. In El Golea postte ik brieven, kocht sinaasappels op de markt en liep nog even langs het ziekenhuis. Morgen om 10.30 kan ik rondkijken, zei de direkteur me.

Bij het kafeetje hiernaast wordt nog steeds druk gediskussieerd over de diefstal. Willem, Jojo en nog een Nederlander(se) zijn met een Peugeot 504 naar Tamanrasset gereden. Jojo reed in de landrover en had die aan de Italiaanse dames gegeven, in ruil voor een wilde nacht. Het verhaal is moeilijk te rekonstrueren. 

Ik werd 's nachts vaak wakker, steeds was het nog geen licht.