Ghardaia

Gisteren was Ida jarig. Als kado gingen we naar Zelfana; een uurtje rijden, waar warme baden waren. De truuk werd voor het badhuis neergezet. Een groep ging met de landrover naar Ghardaia. Herman moest geld halen. Het was vrijdag, de Moslimse zondag, dus dat lukte niet. Ik had zin om er alleen op uit te gaan en ging niet met de jeep mee. Na een half uur liften kwam de eerste auto langs, een Berliet, een ouwe Franse vrachtwagen. De stoelzittingen kapot. Met een beetje Frans kon ik me wel redden. Wat praten over auto's en deviezen en 20 km verder zette hij me er weer uit. Vreemde gewaarwording was dat. Alleen in de dessert met voor en achter je een lange weg en zo nu en dan een auto die langs komt. De wind waaide, zand in de ogen en de zon brandde. Te koud vanwege de wind, te warm vanwege de zon. Je voelt je dan eenzaam. Een tweede vrachtwagen, een Volvo, nam me mee. Hij vervoerde ijzer uit Italië. De man was vrolijk, woonde in de buurt van Oran, 600 km verder. We praatten over onze reis. Hij ging ook naar Tamanrasset. Maakte fuck-gebaren, toen hij hoorde van de 10 vrouwen in de bus. Hij wou wel een nachtje bij ons doorbrengen. Hij bracht mij tot midden in Ghardaia. In het centrum doolde ik wat rond. 

Kleine overdekte straatjes met trappetjes naar boven waar ezeltjes overheen renden. Ik kwam helemaal boven bij de moskee. Binnenin trok ik m'n schoenen uit en ging naar binnen. Jammer, ik werd teruggehaald, omdat het voor hun 'zondag' was. Naar beneden verdwaalde ik in de straatjes en de weg vragend ("c'est l’heure de prière") kwam ik weer terug op de markt in het centrum.

In een restaurantje ging ik wat eten: kip! De mensen waren heel vriendelijk. Niet zo opdringerig. Bij een hotel was een mooi uitzicht over de stad met de minaretten. Er werd op dat moment ook gevoetbald: Ghardaia tegen Ouargla. De politie stuurde steeds iedereen weg. Ik profiteerde van m'n toerist zijn en mocht wel blijven zitten. Toen ik terug wilde, was ik de plaats vergeten (Zelfana) en bij een Syndicat d'Initiative kwam ik daar weer achter.

Terugliften was makkelijker. Eerst had ik een lift naar het vliegveld (2 uur vliegen naar Tamanrasset voor 275 DA). De man had het steeds over Franse francs. Uiteindelijk wisselde ik 50 FFr voor 75 DA. Het onderhandelen ging me goed af. Totaal was het 60 km naar Zelfana. Ik had nog een lift van een artiest in een Peugeot, hele gekke vent. Kon hem goed verstaan. Morgen ging hij naar In Salah (700 km verder..). De laatste lift was in een 2-persoons cabine.

In Zelfana verkocht ik een spijkerbroek en NY t-shirt voor 20 DA. M’n tent ergens opgezet in de bosjes. 's Avonds hadden we droge aardappelen met uien en wat groente. Het eten wordt slechter. Prijzen van voedsel ook steeds hoger. 's Avonds een uurtje gebaad. Heerlijke, warme natuurbaden. In de bus Ida's verjaardag gevierd met chocolademelk en whisky. In het donker nogal wat gedanst. Piet kwaad vanwege de herrie; hij ging de volgende dag in hongerstaking.

Ida sliep 's avonds bij me in de tent. Feestje door gevierd met whisky, kaas, koekjes en sigaretten bij een kaarslichtje. Heel gezellig. Leuk zitten babbelen over hoe het is zo je verjaardag te vieren en over de groep. Hoe je vooraf tegen iedereen aankijkt en wat je verwachtingen zijn.

Half een gingen we slapen en dat is laat hier. We werden om kwart over acht wakker en omdat we pas om half negen zouden vertrekken, riep ik heel verbaasd "Ida". Vanuit de tent konden we de truuk niet meer zien. Op de plaats waar de truuk zou moeten staan, stond Herman met Emma. De truuk met oplegger waren weg voor een proefritje. Dat ging goed fout. Een paar keer werd hij aangesleept en door wat stommiteiten ging er weer wat mis. Na een paar uur was de truuk weer terug. Ik bleef deze dag lekker bij de auto. Kon wat schrijven, lezen en muziek draaien. Bij de truuk waren steeds een horde mensen. Er werden wat spulletjes verkocht. Corina sloeg wel alles met haar prulletjes, aanstekers en sekspennen. Ze had 80 DA opgehaald. Een man, een monteur van de Algerijnse ANWB, wou whisky kopen voor 100 DA. De prijs in het zuiden moet nog hoger zijn, dus ik hou het nog even vast. Later zat hij bij ons in de bus te eten. Hij had naar de koppelingsplaten gekeken.

M'n wasje opgehangen in de wind en in de zon. Alouette knipte m'n haar lekker kort. Zittend op een jerrycan, zonder spiegel. Maar afwachten. De meesten vonden het mooi. Ik ging met Jojo in een klein kafeetje kameel eten. Het leek en smaakte naar biefstuk. Lekker rood, een beetje rosbiefachtig. Het werd eerst geslagen zoals biefstuk en ook een paar minuten gebraden aan beide kanten. Piet die in hongerstaking was, at ook een stukje mee. De prijs was laag, 15 DA voor twee personen.

Voor we gingen eten nog een bad genomen. Homerus in bad gelezen. De twee monteurs aten ook mee. Met één nog een tijdje gepraat. Hij kwam uit een gezin van 9 kinderen, allemaal jongens, uit Noord-Algerije. Karin M was ziek en bleef in Ghardaia in een hotel. 's Avonds bleven we in de truuk. De chocolademelk werd weer klaargemaakt en de toastjes kwamen erbij. 

De maan was 's avonds heel mooi, met kringen eromheen. Een lichte, grote kring was wel heel apart. 't Was onbewolkt en het lijkt morgen een mooie dag te worden.