donderdag 4 december 1980

Om 8 uur werd vertrokken. Na 1 stop waren we rond 11 uur in Palermo. Ik ging met Alouette de stad in. Na het postkantoor en een paar andere winkels kwamen we op de markt terecht. Schreeuwende visboeren. Alles vers. We aten nog wat. Kochten bruine rijst, wat later gewoon tarwe bleek te zijn, een paar mokken om het eetgerei aan te vullen, en Sinterklaaskadootjes. Zo doolden we door de stad.
Bij het station konden we eindelijk aan wat Italiaans geld komen. Bij het postkantoor belde ik na veel moeite naar huis. Ik kreeg Jan aan de telefoon. Ze waren ongerust geweest vanwege de aardbeving. Daar: koud, hagel en sneeuw. Theo zat in de bijkeuken om een surprise te maken. Ik vertelde nog wat over de reis en de overtocht.
We liepen verder door de sloppenwijk. Kleine opdondertjes, met zwarte kopjes. Vrouwen met de was boven de straat, aan stokken vastgemaakt. In een klein straatje begon het te regenen, en doken we een bar binnen. Twee tafels met 12 mannen eromheen. Ze dronken wijn op 'Adje'. Op de tafel eieren in eihouders, die ze erbij aten. We dronken bier en wijn en kregen eieren aangeboden. Toen ze hoorden dat we uit Nederland kwamen, was er een gekakel: "Flamands". "Nee, Ollande". Weer een hoop geschreeuw door elkaar. Ze lachten over m'n lengte. In de stad begon het weer te plenzen en we dronken nog wat aan de boulevard. Veel Franse matrozen daar.
Jos had met Toos D en Corina gekookt. Rijst met lever en aubergines. Na het eten kondigde Jos zijn vertrek aan en Toos D liet ook zoiets doorschemeren. We zouden een rustige plaats zoeken om er verder over te praten. Om 9 uur verhuisden we naar het haventerrein. Over Jos werd niet meer gepraat. Ik zat een half uurtje bij Herman voorin, waarna de truuk op de boot gereden werd. Iedereen als een razende uit de trailer en via de trap naar het dek. Jan moest eerst nog wat regelen! Het gaf nogal wat problemen. Om 12 uur was hij terug met de paspoorten.

Ik sliep met Karin, Ida en Alouette op kamer 224. Johan werd nog even afgebekt. Warme douches! Het restaurant en de bar waren dicht. Er waaide een harde wind op het dek. We gingen maar snel slapen. De bootreis ging verder prima. Alleen Karin was een beetje zeeziek geworden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten