12. I just try to be objective

De rust is weer teruggekeerd in de school. Vorige week was het een hectisch gebeuren  met de gesimuleerde cholera epidemie op school. Het was erg leuk opgezet. We hadden informatie gekregen dat 3 mensen na bezoeken van een begrafenis ergens in Guinee-Conakry, ziek werden en doodgingen. Een totaal van 45 mensen bezochten de begrafenis. Wij werden naar het dorp gestuurd om uit te zoeken welke ziekte er was, wat de oorzaak was en moesten een bestrijdingsprogramma schrijven. Eén van de eerste dingen die we moesten doen, was de bezoekers van de begrafenis interviewen. We hebben een vragenlijst ontwikkeld, getest, en vervolgens alle 45 bezoekers geïnterviewd. Dit waren collega-studenten en docenten. Tegelijkertijd hadden wij een tegenrol. We hadden een etentje bezocht bij één van de staf medewerkers van de school en waren ook wel/niet ziek geworden. De developed country groep was hiermee aan de slag. Het was dus een heel mierennest, waarbij iedereen iedereen zocht in de school. Vervolgens zijn we nog een weekje bezig geweest om de data in te voeren, te analyseren en te interpreteren. Het verslag is inmiddels ingeleverd en telt een beetje mee voor het eindcijfer voor deze studie unit. Morgen heb ik het afsluitend examen. Dan zit dit blok er weer op en kan ik weer eens lekker wat langere tijd in Nederland zijn. De weekendjes in Nederland zijn zo voorbij en soms moet ik ook nog het een en ander doen. Vorig weekend was ik met de cholera epidemie bezig. De tabellen en grafieken werden me via de e-mail toegestuurd en kon ik op afstand nog een beetje in ons groepje meewerken.

Het vliegen begint zo langzamerhand een gewoon gebeuren te worden. Op de heenreis naar Nederland kon ik nog gebruik maken van een oud Accra ticket. We hadden namelijk een KLM ticket Accra-Amsterdam-London-Rotterdam in Ghana voor dezelfde prijs als Accra-Amsterdam kunnen krijgen. Dit keer vloog ik dus naar Rotterdam, met een city hopper. Een kwartier voor vertrek stapte iedereen in. Het vliegtuig was zo klein (Fokker 50), dat we niet via grote slurven, maar gewoon via een trapje het vliegtuig binnengingen. Het vliegtuig, eigenlijk een grote bus, was erg wendbaar en ook windgevoelig. De propellers aan beide vleugels maakten veel lawaai. Het was ook grappig om in Rotterdam te landen, een klein stationnetje, direct naast een woonwijk. Terug vloog ik met een grote Boeing 757 van British Airways. Tijdens de vlucht vertelde de piloot dat er een komeet goed zichtbaar was. Iedereen dus naar één kant van het vliegtuig om de komeet te zien. Wel mooi zo vanuit de lucht. Hebben jullie Hale-Bopp nog gezien? 

Maandag ben ik weer eens naar een voetbalwedstrijd geweest, tussen Arsenal en Liverpool. We waren met z’n zessen, met o.a. Michael uit Duitsland. Voor ons zat een rij fanatieke supporters die twee keer per minuut allemaal opsprongen, of om een spannend moment te volgen, of om hun ongenoegen over scheidsrechter en Liverpool met “Piss off and oh, fuck off” te uiten. Michael zat te klagen over het slechte spel van Arsenal en Bergkamp. Hij vond het maar “college football”. In de tweede helft provoceerde hij verder en vroeg een paar keer aan Roz, ook een PHDC-studente, “Do you know what the word fucking means”. Het leidde bijna tot een knokpartij. “If you don’t shut up, mate, we’ll very soon have a fight”. Michael antwoordde met z’n zwaar Duits accent, dat hij een “stranger” was en gewoon vroeg wat het betekende. Hij bleef maar een beetje jennen en klagen over Arsenal, wat natuurlijk verdere reakties uitlokte. “I just try to be objective”, zei Michael. Dat moet je natuurlijk niet zijn tussen een groep fanatieke, maar teleurgestelde Arsenal supporters. Hij adviseerde nog zachtjes om Klinsmann te kopen, maar zag wel dat hij de grens bereikt had. Gelukkig stonden er een paar politieagenten in de buurt, anders had hij wel een “blow” gekregen denk ik. Liverpool won met 2-1. Michael concludeerde nog dat het beste team had gewonnen...

Het voetbal leeft hier echt in Engeland. De meeste wedstrijden zijn al ver van te voren uitverkocht. Veel live-wedstrijden op Sky-tv. Er loopt ook een aardig continent Nederlanders op de Engelse velden rond. Gullit (Chelsea) en Bergkamp (Arsenal) zijn natuurlijk de bekendste, maar verder ook Monkou en Ulrich van Gobbel (Southampton), Brian Roy en Pierre van Hooydonk (Nottingham Forrest), Regie Blinker (Sheffield Wednesday). Minder bekende voetballers als Molenaar (Leeds United) en Van der Laan (Derby County), de laatste kopt er vaak eentje in. En natuurlijk Jordi Cruyff (Manchester United), maar hij zit vaak op de bank. Verder is er ergens nog een Nederlandse reserve-keeper, zodat er een heel elftal samen te stellen is met onze jongens in Engeland.

Het laatste nieuws uit Engeland dat ik net in het BBC nieuws hoorde, is dat veel mensen hun salaris pas na de paasdagen krijgen, tengevolge van een computer failure. Waar heb ik dat eerder gehoord?

11. Kippenpokken

Chickenpox is het Engelse woord voor waterpokken. Douwe en Koen hadden ze. Je kan goed zien dat het virus zich gemakkelijk op scholen verspreid. In Ghana hebben ze niet genoeg contact gehad met andere kinderen die waterpokken hadden. Hoewel we regelmatig waterpokken in het ziekenhuis zagen, was er nooit een epidemie op de kinderafdeling. Dit betekent dus dat toch bijna elk kind waterpokken doorgemaakt had.

Op dit moment volg ik een studieblok “epidemiologie en bestrijding van infectieziekten” wat goed aansluit bij het verhaal van waterpokken. Een infectie binnen een huishouden is vrij eenvoudig te verklaren. In een van de werkgroepjes had ik al uitgerekend wanneer Douwe de huiduitslag kon krijgen. Dit zijn de feiten. Het duurt 13-17 dagen na infectie voordat iemand verschijnselen van waterpokken krijgt. Als Douwe besmet was door dezelfde bron dan had hij ook waterpokken moeten krijgen in de week dat Koen ziek werd. Koen had de pokken op zaterdag 15/2.  Douwe werd niet direct ziek en dus werd Koen de primaire bron voor besmetting van Douwe. Besmettelijkheid begint 5 dagen voor de uitslag (10/2) en blijft maximaal 5 dagen na de uitslag (20/2). De minimum incubatieperiode is 13 dagen, dus de eerst mogelijke dag dat Douwe pokken kon krijgen was 23/2. Een maximum incubatieperiode van 17 dagen geeft 9/3 als de laatst mogelijke dag dat verschijnselen konden optreden. Zondag 2 maart ligt daar precies tussenin als meest waarschijnlijke dag. Toen Florence die zondag schreef dat Douwe koorts had, maar nog geen pokken, wist ik dus al dat dit het begin van de waterpokken was. Toen hij even later ging douchen was hij bont van de waterpokken.

De meeste infecties zijn niet eenvoudig één op één binnen een huishouden. We bestuderen natuurlijk ook complexe epidemieën. Dit gaat soms gepaard met ingewikkelde wiskundige formules. Dit gaat terug naar de basiswiskunde van de middelbare school.

Donderdag zijn we naar het Communicable Disease Surveillance Centre geweest in Noord-London. Wel eens leuk om ergens anders les te krijgen. Het gebouw was behoorlijk beveiligd en een rondleiding zat er bijvoorbeeld niet in. Alleen colleges dus. Het was opvallend hoe men steeds naar andere landen wijst waar alles niet zo pluis was. Het begon met een verhaal over Salmonella. Duizenden gevallen in Israël, terwijl men in Engeland door goede surveillance de schade beperkt kon houden tot enkele tientallen. E. coli infectie in USA, besmette hamburgers (Jack in the box) en vorig jaar in Schotland kostten tientallen levens. En dat ... terwijl we geen water mochten drinken in het gebouw vanwege een cryptosporidia infectie in het drinkwater in Noord-London, de koffieautomaten ook drooggelegd waren, de veestapel hier afgeslacht wordt vanwege BSE en diezelfde dag uitlekte dat de minister van landbouw een rapport had achtergehouden, met informatie over E.coli wat misschien wel van nut had kunnen zijn ter preventie van de Schotse epidemie...

Volgende week breekt er een ‘cholera’ epidemie uit op school, maar dat heeft een andere reden. We zitten al weer tegen de examens aan en een onderdeel daarvan is onderzoek van een epidemie. De epidemie is al beschreven. Drie mensen die een begrafenis bezoeken krijgen buikloop en gaan dood. We krijgen lijsten van mensen die de begrafenis bezocht hebben en welk voedsel ze aten. Wij moeten dus het onderzoek doen naar de oorzaak door mensen te interviewen die de begrafenis bezochten. Medestudenten en staf krijgen deze rol toebedeeld. Een soort vossenjacht dus. Zo wordt studeren zelfs leuk. Volgende keer meer...

Florence, Douwe en Koen waren hier twee weken geleden op bezoek. Het was erg gezellig. Ik ben benieuwd wat de diepste indruk achterlaat in de kleine hoofdjes. Ze zijn natuurlijk wel wat gewend om in vreemde omgevingen te zijn. Ik geloof dat de metro de meeste indruk maakte. We zijn ook naar verschillende musea voor kinderen geweest. Koen, geschminkt als batman en Douwe als spiderman, was een succes. Toch is zo’n stad niet erg kindvriendelijk. Je ziet überhaupt weinig kinderen in de stad.

Een jaar in Engeland doet me bijna de Nederlands taal vergeten. Toen ik Koen op het vliegveld vroeg hoe het met z’n waterpokken ging, vertaalde ik automatisch het Engelse woord en vroeg dus hoe is het met je “kippenpokken”…