zaterdag 15 oktober 2011

Sevilla, Spanje

Er is toch nog een warmer plaatsje in Europa, met temperaturen boven de 30 graden: Sevilla.
En wow.., wat een stad. Een van de mooiste steden die ik ooit gezien heb, misschien wel dé mooiste. Onze TomTom navigeerde ons perfect door de kleine straatjes naar Pension Nueva Pino, straatjes waar net één auto door kan, en dus ook allemaal eenrichtingsverkeer.
Ons verblijf is 10 minuten lopen van de kathedraal. Volgens Wikipedia is de kathedraal van Sevilla na de St. Pieterskerk en de St. Paul's Cathedral de derde in grootte ter wereld. Ik heb nu de top-3 gezien en hoef voorlopig dus geen kerk meer te bezichtigen. Ik wacht nog even op de afronding van de Sagrada Familia in Barcelona.
De Giralda, toren van de Kathedraal
(geen trappen maar hellende gang zodat paarden omhoog konden...)
In de kathedraal van Sevilla staat de graftombe van Christoffel Columbus. Columbus dacht in 1492 dat na een lange reis naar het westen Indie te bereiken, maar er lag nog een continent tussen: Amerika. Met Columbus kwam ook een wereldwijde uitwisseling van planten, dieren en ziektes. Syfilis, een geslachtsziekte, kwam zo via de mannen in Europa en volgens mij brachten wij Europeanen tuberculose naar Amerika (in ieder geval brachten we deze ziekte naar Afrika).
De oude binnenstad van Sevilla is autoluw, bijna geheel autovrij. En ook al kan er nog net een auto door de smalle straatjes, met dit hete weer zijn de straatjes volgebouwd met tafeltjes en is de stad één groot eetcafé.

Balkons, trappen, fonteinen zijn betegeld met kleurrijke mozaiek. De Moorse invloed is goed te zien. Ook de regeringsgebouwen op het Plaza de Espana zijn van een onwaarschijnlijke schoonheid, maar naar onze maatstaven totaal inefficient. Niet voor te stellen dat daar overdag - vandaag niemand aanwezig want het is zaterdag - ambtenaren mogen werken. 

Sevilla is ook een stad van muziek. Op straathoeken muzikanten en elke avond Flamenco-voorstellingen. In een uitverkocht huis, want dat was het: een patio in een groot huis met een voorstelling waarvoor we nog net twee kaartjes konden bemachtigen, luisterden we met zo'n 100 toeschouwers naar de dans en zang van 4 mensen: een Flamencogitaarspeler, een zanger die Arabisch klinkende teksten zong, en twee dansers die gepassioneerd over de houten vloer dansten. Olé.
De Flamenco-voorstelling

Flamenco-zanger, op straat


Flamenco-gitaarspeler, op straat
Straatzangers/universiteitsmedewerkers

donderdag 13 oktober 2011

Algarve, Portugal


We hadden deze zomer nog geen vakantie gehad, maar nu 10 daagjes weg. De vraag was waarheen. De Griekse eilanden leek ons een goed plan. De Grieken kunnen onze steun wel gebruiken in deze tijd van (Griekse) economische crisis. Maar ja, zul je zien: zit je daar, worden ze uit de eurozone gestoten en moet je ineens weer drachmen kopen en geld omrekenen. Portugal is nog niet reddeloos verloren. Via Google kwamen we een leuk huisje tegen 10 km ten noorden van Faro (http://www.casakamari.org/).
 
Casa Avos
Vlak voor vertrek keken we nog even hoe de 10-daagse weersvooruitzichten waren: zon, zon en zon. Op BVN (het Beste van Vlaanderen en Nederland) stellen we tevreden vast dat Algarve het warmste plekje van Europa is.
Ik zit nu in de ochtend in de koelte op het terras bij het huis te schrijven. Het is nog stil. De zon komt net tussen de cactussen en palmen op. Het gaat snel warm worden. Ik ga zo eerst een rondje hardlopen in Vilamoura, een plaatsje met brede wegen, aangelegde parkjes en geplaveide voetpaden. Vilamoura, stad van de Moren, was tot 1960 een verwilderd terrein op de kliffen, maar is door projectontwikkelaars omgevormd tot een groot appartementencomplex, met vooral Engelse bewoners, en maar liefst 4 golfbanen!

Overdag bekijken we wat kustplaatsje, maar ook hier is veel oud Portugal weggevaagd door bulldozers. Het is met 28-30 graden ook te heet om iets anders te doen dan luieren op het strand, zwemmen in zee of in het zwembad en een boek te lezen.
Abufeira

Huisje met zwembad
’s Avonds eten we hier om de hoek in een restaurantje waar je in de vitrine aanwijst welke vis je wilt eten, drinken bij volle maan nog een glaasje Portugese wijn en kijken nog even naar Nieuwsuur en Pauw & Witteman.
Algarve, geen slechte keus voor deze tijd van het jaar.

Groetjes, Gerard & Florence
Wandeling bij Estoi

Ondergaande zon, Praia da Rocha, Portimão