Elfstedenskatetocht (3)

Leve de McDonald’s met de gratis WiFi. Het geeft me gelegenheid om elke avond deze blog te uploaden. Gisteravond was ik bij een free concert van de Sneker Simmer van een lokale band die muziek van Pink Floyd speelde uit The Wall, met ‘de teacher’ die hoog boven het podium uitsteeg en een mooie lichtshow. In het publiek veel oude rockers, waarvan een aantal hun dochters zagen optreden als ‘de scholieren die niet willen leren’. Op de camping een paar kilometer buiten het stadje drong het geluid ook later op de avond nog langdoor en viel ik met de Pink Floyd-muziek in slaap.

Vanochtend had ik de tocht weer vervolgd in Franeker. Onderweg zag ik al een vroege skeeler die al om 8 uur over de stille wegen door het Friese landschap gleed. Ik volgde zijn voorbeeld een kwartiertje later. Mooi, die stilte en rust op de wegen. In Stiens ging ik onderuit toen ik net voor de top van een te steil bruggetje stil viel. Het was geen harde klap, maar viel wel automatisch op mijn beurse rechter heup. Bij Stiens sloeg ik een klein weggetje, de Truerderleane, in en kwam via de Wurgedyk in Bartlehiem.

Wurgedyk

(naar Bartlehiem)

Het gehucht heeft maar een paar huizen aan de noordkant van de Dokkumer Ee, waar ook het beroemde bruggetje is waar de schaatsers tijdens de Elfstendentocht afslaan naar Dokkum. De leuningen zijn niet al te best meer en houden het bij een volgende Elfstedentocht niet. Ik vertelde een paar Duitse toeristen -in mijn beste Duits- wat zo bijzonder aan de brug en het dorp was. Ze wilden van alles weten zoals wanneer de eerste Elfstedentocht gereden werd - ze dachten in de 16e eeuw - en hoe men weet wanneer de tocht door kan gaan. De verlossende woorden “It giet oan” waren eenvoudig te vertalen in het Duits: ‘Es geht los’.

In Dokkum ging ik ravitailleren in hotel ‘De Posthoorn’, met uitzicht op het water waar de schaatsers van de Elfstedentocht keren. Via de zuidkant van de Ee ging de weg terug. Tot aan Burdaard kon ik bijna 10 km lang met m’n handen op de rug en een beetje kopwind doorskaten. Daarna was het pet. De weg naar Bartlehiem en verder naar Wijns was vorige week geteerd en lag vol met kleine steentjes. Uitkijken dus en veel krabbelen. Ook in de echte Elfstedentocht hield ik mezelf voor is het ijs niet overal optimaal.

Grindweg tussen Burdaad en Wijns, 6 km grind

De flatgebouwen van Leeuwarden kwamen al snel in zicht en met het goede asfalt kon ik weer  lekker door skaten naar het NS Station. Leeuwarden is voor mij niet het eindpunt. De laatste 25 km die ik morgen nog naar Sneek moet skaten om het rondje te voltooien, is met een beetje rugwind zo gedaan. Eenmaal zonder skates merkte ik dat de 70 km behoorlijk in de benen zaten. Maar de voldoening overheerst om zo’n lange tocht door het mooie Friese landschap te kunnen maken. Het was weer een mooie dag.

Elfstedenskatetocht (2)

Het ANP nieuws meldde dat er een frisse noordwesterwind was. Dat was nou juist de richting die ik vandaag op moet. Met het Arriva-treintje ging ik terug naar Hindelopen. De machinist van deze trein is tevens conducteur, steekt bij elk station z’n hoofd even uit het raam en blaast op de fluit als hij vertrekt. Ik moest de Lange Leane volgen naar Workum en kreeg de wind op kop. Meestal loopt de route langs de steden, maar in Workum moest ik door het plaatsje, over een hobbelig klinkerpad. Daarna kwam de beloning: een kilometerslang betonpad en ook bij Parraga een heerlijk stuk asfalt langs een vaart (Trekweg).

In Bolsward raakte ik de weg even kwijt en kwam in het centrum van het plaatsje. Niet erg hoor, want de route is niet vergeven van cafeetjes, dus hier gelegenheid voor koffie en appeltaart. Hoe ik naar Hichtum moest skaten konden de buren, een rookcafé met klaverjasvolk, me beter uitleggen. Ik vroeg of ik door het dorp moest.., en het werd stil in het café. “Wat zeg je me nou?” Had me dus even vergist. Bolsward is een stad, één van de 11 steden! Ik moest terug en had al snel weer de goede route, nu met de wind weer vol op kop. In Arum werd ik opgehouden door een optocht van praalwagens. Een bewoonster uit Grauwe Kat legde me uit dat de 5 wagens van de verschillende buurtschappen streden om de beste wagen (door een jury beoordeeld) en de publieksprijs. Vanavond is er feest in Arum met een kaatswedstrijd met de top van Nederland. En voor wie het wil volgen woensdag is de grote kaatswedstrijd (PC) in Franeker.

Praalwagen Grauwe Kat met gier!

Bij Harlingen ging ik 'rechtsaf' (richting oosten) en kon ik met een zijwindje lekker doortrekken naar Franeker. Daar besloot ik te stoppen (na 45 km), want in het weekend rijden er geen bussen in deze streek en ben ik dus aangewezen op Arriva. Ook  enkelspoor naar Leeuwarden. De machinist groette onderweg de boer op het land met z’n koeien. Het is hier gemoedelijk.

Elfstedenskatetocht (1)

Gisteravond besloten om toch maar niet in Bantega te starten, want hoe kom je daar ooit weer terug? Startplaats werd vanochtend Sneek.

Al snel had ik mijn "stempeltjes" in IJlst en Sloten. Het wegdek was glad en zoefde onder m’n oude skates weg met een lekker windje in de rug.

De Duitse fietsers die ik in IJlst inhaalde, waarschuwden elkaar dat een Schnellläufer onderweg was.

Aquaduct Jeltesloot, Hommerts

In de zuidwesthoek van Friesland kwam de wind uit verschillende hoeken en tussen Stavoren en Hindelopen had ik de wind helemaal tegen. De techniek laat het dan afweten en uiteraard ook de conditie: echt werken dus. Ook het wegdek werkte niet mee. Je moet goed uitkijken wat er op ligt. Bij Oudemirdum en Rijs in een bosrijke omgeving, lagen er veel takjes op de weg die je snelheid plotseling aardig kunnen afremmen. 

Dat gebeurde ook ergens onderweg toen ik nietsvermoedend over het zand reed van het uitrijpad van een weiland. Ik kon me alleen met veel acrobaatwerk staande houden. Even later lag ik wel aan de kant toen mijn skate tussen twee stoeptegels raakte. Je kunt dan maar het beste proberen door te vallen/rollen, en voelde me veilig met de helm op mijn hoofd, en beschermers op knie, elleboog en pols. De heup heeft wel een lelijke schaafwond opgelopen. Ik zag het doorgelekte opgedroogde bloed pas toen ik een paar uur later uitgeskate was.

Na 60 km was het genoeg en deed ik in Hindelopen mijn skates uit. Het stationnetje bleek echter een paar kilometer buiten het stadje te liggen. Eerst nog als een echte kluner met skates in de hand over de klinkers en het houten trapje gelopen (met skates was dat nooit gelukt), maar uiteindelijk na wat aanwijzingen toch maar weer de skates aangedaan. Toen deze man nog iets nariep, lag ik op de stenen. Weer een les geleerd: nooit omkijken als je aan het skaten bent….

Heb me net op de camping als een wielrenner volgestouwd met spaghetti en pizza. De energietank was volgens mij aardig leeg. Nu weer vol. Mijn tentje staat op een boerencamping en daar zal het straks goed slapen zijn. 

Elfstedenskatetocht (0)

En dan toch een keertje de Elfstedentocht schaatsen...sorry skaten?

Als kind had ik me voorgenomen dat als de tocht der tochten gereden zou worden, ik daar bij moest zijn. Toen het in 1985 eindelijk zover was, reden we in de nacht in onze 2CV naar Bolsward en meldde ik me ’s ochtends vanuit een café ziek bij het ziekenhuis waar ik mijn kindergeneeskunde coschap liep. Het was de enige keer dat ik sjoemelde bij een werkgever. Ook het jaar daarop stond ik langs het ijs in Sneek/Dokkum en in 1996 in Stavoren. En nu is het plan om de Elfstedentocht te skaten! Als je googelt dan blijkt IJsclub De Polder uit Bantega een Elfstedenskeelertocht over 225 km te organiseren (www.ijsclubdepolder.nl). Dat gaat mij uiteraard niet in één dag lukken. Het lijkt me ook veel aangenamer om vier dagen op mijn gemak door het Friese landschap te skaten.

Vandaag opgewonden door de mailreply van deze ijsclub met de routebeschrijving van hun tocht. Vrijdag start ik in Bantega!.