woensdag 27 november 2013

House of Commons, Londen

Amy kreeg tuberculose toen ze rechten studeerde. Het duurde een jaar voordat bij haar de ziekte werd vastgesteld, waarvoor ze uiteraard lang pillen moest slikken, maar ook een long kwijtraakte. Zij vertelde haar verhaal, toen ik dinsdag met een collega bij TB Alert in Brighton was. TB Alert is net als KNCV een niet-gouvernementele organisatie die zich inzet voor de bestrijding van tuberculose; niet alleen - in hun geval - in Engeland maar ook elders in de wereld. De collega’s van TB Alert komen we al jaren tegen tijdens congressen en vergaderingen. Vorig jaar was hun directeur in Nederland om te zien hoe wij deze ziekte aanpakken. Nu was het onze beurt om over te steken. We hoorden tijdens de overleggen hoe Amy met hulp van TB Alert een tuberculose patiënten/actiegroep TBAG heeft opgericht. Je spreekt TBAG uit als “t-bag” (theezakje). De invloed van deze groep, tot in het parlement, is groot. Zeer nuttig en ook hoog tijd dat de tuberculosepatiënt in Nederland meer stem krijgt.
Redbridge
Vanochtend spraken we met tuberculosebestrijders in Redbridge, een van de armere wijken in Noord-Londen. TB Alert ondersteunt hier vrijwilligersorganisaties om “awareness” (kennis over de ziekte) te verbeteren en voorlichting te geven onder de vele etnische groepen die Londen en ook Redbridge rijk is.
Debat in een van de zalen van Westminster
’s Middags was er toevallig een debat tussen parlementsleden (MP’s) over de Engelse steun voor internationale tuberculosebestrijding in een zaal van het Britse Parlement. Het konden met TB Alert mee naar binnen. Het debat van 1½ uur werd ook “televised”. Acht MP’s, zowel van Labour, de Conservatieven als de Liberalen, spraken met veel kennis en vol overtuiging over tuberculose. Er is zelfs een All-Party Parlementaire Groep die tuberculose bespreekt. Tuberculose staat in Engeland hoog op de agenda en dat is ook nodig omdat in Engeland (vooral Londen) tuberculose drie keer zoveel voorkomt als in Nederland.
Na afloop van het debat sprak TB Alert en andere toehoorders met een paar MP’s in de Westminster Hall.
Tory MP Nick Herbert met Prof Ali Zumla (bekende hoogleraar in Engeland)
De Westminster Hall is gebouwd in de Middeleeuwen en was lange tijd het paleis van de koningen. De koude hal met mooie ornamenten was volgens Wikipedia voorbeeld voor de grote zaal van Zweinstain in de Harry Potterfilms. King Charles I werd hier in 1649 berecht voor hoogverraad en daarna onthoofd, waarna Engeland 10 jaar een republiek was.
Westminster Hall
Het was interessant te observeren hoe het spel van pleitbezorging (advocacy) en lobby werkt. Maar ook boeiend te zien hoe de (Engelse) democratie werkt, hoe MP’s op deze wijze open staan voor belangrijke onderwerpen en die dan wel of niet oppakken.
De Tory MP Nick Herbert bleef het langst napraten, maar gaf aan dat hij naar zijn ‘next appointment’ moest. Paul, onze gastheer, wilde nog even dat wij met hem kennismaakten en tot onze verbazing vroeg hij of we het Westminster Palace al bekeken hadden. Hij nam ons mee naar een centrale hal met aan de ene kant de gang naar de House of Commons (de Engelse Tweede Kamer) en aan de andere kant de toegang tot de House of Lords (De Eerste Kamer).
Hal waar MP's hun kiezers ontmoeten (met zicht op gang naar House of Lords).
Ik werd aangesproken geen foto's te maken, en heb dat dus ook maar niet meer gedaan.
En vervolgens vroeg Nick Herbert of we het House of Commons wilden zien. Why not? Na invulling van een formuliertje, lieten de Bobby’s ons door en klommen we over de stenen trappen, waarbij hij ondertussen vertelde dat zijn kamer onder het House of Commons was en er muizen door de plafonds liepen. Op het balkon van de House of Commons legde Herbert uit waar iedereen zat. Aan het hoofd op een hoge stoel een elegante dame die de Speaker is, daarvoor clerks met mooie pruiken, links op de voorste bank ministers (er zat er nu één), daarachter MP’s van de regeringspartijen (Conservatieven en Liberalen). Aan de rechterkant een voorste bank met schaduwministers van de oppositie en daarachter MP’s van de Labour partij. Een rode lijn geeft de scheiding tussen partijen weer en mag niet overtreden worden. Achter (lady) Speaker was nog een tribune voor de pers. Boven MP’s hingen microfoontjes zodat zij bij interrupties alleen maar op hoeven te staan. En als andere MP’s het eens zijn met een statement dan roepen ze “Hear, hear”. We hadden nog veel langer willen blijven maar moesten al weer snel de metro en trein in om in Gatwick onze Easyjet te pakken.
Oliver Cromwell zou de beslissende stem hebben gegeven waarna King Charles I head was chopped of.

dinsdag 12 november 2013

"Borgen", Denemarken


De verkiezingsbiljetten hangen aangeplakt. Wie gaat deze keer winnen? De Middenpartij, de Arbeiderspartij, de Groenen, de Liberalen, of de Vrijheidspartij. Om me heen hoor ik Brigitte, Kasper en Katrine praten. Kortom, ik ben in het land van de Statsminister. De koppen op de plakkaten kunnen zo uit de serie Borgen komen. De teksten ook. Op de Nederlandse televisie draait het tweede seizoen. Diehards hebben deze en het derde seizoen al lang gezien. Wij nemen elke donderdagavond de aflevering op en bekijken het op een geschikt tijdstip. Voor degene die Borgen nog nooit gezien heeft. Brigitte Nyborg, een soort Femke Halsema, is de charmante premier van Denemarken geworden. Nu haar tweede jaar. Het premierschap vergt haar tol. Ze moet lastige compromissen sluiten met links en rechts. De media is prominent aanwezig; haar spindoctor Kasper heeft een relatie met de tv-journaliste Katrine. Brigitte's privéleven staat ook behoorlijk op de kop: haar man is van haar gaan scheiden en haar dochter heeft angstaanvallen. Kijken dus op donderdag. ... maar dat wordt pas volgend jaar als seizoen 3 start.
Het nieuwe gebouw van WHO Europa heet "UN City". Ik had hier twee dagen vergadering.

vrijdag 8 november 2013

D.C., USA

D.C. zeggen Amerikanen tegen Washington, de hoofdstad van de Verenigde Staten. Dit om verwarring te voorkomen met de staat Washington, die aan de westkust ligt. Amerikanen verbinden graag namen van hun leiders aan plaatsen en gebouwen. D.C. staat voor District of Columbia. In Columbia is de naam van Columbus, de ontdekker van Amerika, terug te vinden. De hoofdstad dankt zijn naam aan George Washington, de eerste president van Amerika.
Voor het portret van een tuberculose goeroe (George Comstock) in de boardroom van de Johns Hopkins
Donderdag gaf ik les aan de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health in Baltimore. Michael Bloomberg, deze week aftredend burgemeester van New York, vereeuwigde zijn naam omdat hij meer dan 1 miljard dollar aan de school heeft gegeven. Hij kon het wel missen.
Het Capitool (zetel van het Amerikaanse Congres)
Het Witte Huis, nu de woning van Barack en Michelle Obama
Ik wandelde vanochtend (vrijdag) al vroeg door de stad, het voordeel van een jetlag, langs het Capitool en het Witte Huis naar het Lincoln Memorial waar Martin Luther King in 1963 zijn bekende woorden “I have a dream” sprak en Obama zijn eerste presidentiële toespraak hield. 
Lincoln Memorial
Uitzicht vanaf het Lincoln Memorial met in de verte het Washington Memorial
De ochtendzon verdreef al snel de kou. De bomen hadden mooie gele en rode herfstkleurige bladeren. In het oosten van de stad liggen prachtige parken met herdenkingsmonumenten voor de (vele) oorlogen waarbij de VS betrokken was: de eerste en tweede wereldoorlog, maar ook de oorlogen in Korea en Vietnam. Wanneer komt er een memorial monument voor de gevallen militairen in Irak en Afghanistan?
Vietnam Veterans Memorial met de namen van 58.000 omgekomen Amerikaanse militairen
D.C. heeft net als veel andere Amerikaanse steden een netwerk van brede en rechte straten die van oost naar west en van noord naar zuid lopen. Vanaf het Capitool zijn de ‘horizontale straten' met cijfers genummerd (1st Street, 2nd Street, etc.) en de 'verticale straten' met een letter (A Street, B Street, etc.). Afhankelijk van de ligging ten opzichte van het Capitool is er een toevoeging SE (zuidoost), NE (noordoost), SW (zuidwest) en NW (noordwest). De naamgeving maakt oriëntatie op deze wijze gemakkelijk in een vreemde stad. 
Federal Bureau of Investigation (FBI)
Het kantoor van de FBI ligt in NW. Een betonnen gebouw waar de hoofdingangen met ijzeren platen zijn afgegrendeld en medewerkers via kelderingangen naar binnen gingen. Ik merkte in E Street dat een bewakingsman met kogelvrij vest me volgde. Ik had misschien geen foto’s moeten maken.... Op de hoek sloeg ik de 10th Street in, maar aan het eind had hij me ingehaald. “Taking pictures?” vroeg hij. “Yes, I’m visiting”, zei ik. Hij stelde me nog een paar vragen waar ik vandaan kwam en waar ik nu heen ging en wenste me “a nice day”. Ik vroeg me af of hij me ook had laten gaan als ik een lange baard had gehad.
Het was mooi om op “Johns Hopkins” te zijn. Ik had er mijn Masters bijna gedaan maar koos in 1996 uiteindelijk voor Londen. De Verenigde Staten is een interessant land om beter te leren kennen. De JFK special ligt nu in de kiosk. Op 22 november is het 50 jaar geleden, dat John F. Kennedy werd doodgeschoten toen hij in een open auto door Dallas reed. Het maakte veel los in de wereld, bij mijn ouders en daardoor ook bij mij. Ik weet het nog..