 |
| Jining Railway Station |
Het leek wel of we in het
kindertv-programma Zigzag terecht waren gekomen. Onze kinderen keken er vroeger
naar. Een rood en blauw team, ieder bestaande uit twee kinderen, moest zo snel
mogelijk opdrachten uitvoeren. Onze eerste opdracht was in Jining. In de beschrijving
van Mevo Reizen stond dat we hier de Trans-Mongolië express moesten verlaten en dat
onze treintickets naar Datong in het Bei Guo Hotel klaar lagen. Een foto van
het hotel, dat naast het station ligt, stond in de reisbeschrijving. Slechts
twee andere toeristen stapten in Jining uit: het andere ‘team’, een Nederlands
stel eveneens op reis via Mevo.
De tickets werden overhandigd door de
receptioniste, maar op de vraag waar we geld konden wisselen, werd duidelijk
dat ze geen woord Engels verstond en het woord bank niet begreep. Zelf dus op zoek en bij
de vierde bank hadden we succes en kwam er een pakketje RMB (yuans) uit de
automaat; biljetten waar nog steeds het hoofd van Mao Zedong op prijkt. Met dit
geld konden we aan de derde ‘opdracht’ beginnen: een ontbijt scoren.
Gelukkig
hebben restaurants hier een plaatjesmenu. We kozen een noodle soep en gebakken
rijst, en daarmee begon ook het Chinees eetavontuur. In Datong kregen we van de lokale reisagent de treinkaartjes naar Xi’an en van Xi’an naar
Beijing, dus dat was makkelijk. Met het andere team spraken we om 6 uur af in een
Hot Pot restaurant in de binnenstad. Vijf voor 6 stapten we binnen. Het andere
team was er al. Met de Chinese vertaal-app kozen we dun gesneden vleessoorten
en groenten, die we in de paddenstoelenbouillon kookten. Culinaire
belevenissen, die zich de volgende dagen in andere restaurants herhaalden.
Michelin mag wel wat sterren uitdelen; een genot om hier te dineren.
De prijs meestal zo’n 50-60 euro, voor 4 personen.
 |
| Hot Pot |
 |
| Kok die een 10-gangenmenu op de plaat voor ons maakte |
 |
| Peking eend wordt gefileerd aan tafel |
 |
| Dumplings |
China moderniseert in rap tempo. De
burgemeester van Datong wil de stad met 1,5 miljoen inwoners aantrekkelijk
maken voor toeristen. In de buurt van Datong liggen de Yungang grotten met oude
boeddhabeelden en een tempel die tegen een berg aan hangt. Interessante attracties.
In de stad heeft men een 7 km lange stadsmuur gebouwd met daarbinnen oude
huizen en tempels. De replica’s zijn bijna echt. Het trekt al veel toeristen;
meer dan vijfennegentig procent uit China. De hogesnelheidslijn die tussen Beijing
en Datong wordt aangelegd zal nog veel meer drukte geven.
 |
| Team blauw en rood op de fiets over de stadsmuur van Datong |
 |
| Yungang grotten |
 |
| Hangende tempels |
Mijn beeldvorming van China en
Chinezen is sterk bijgesteld. Niet de grauwe kleurloze mensen, maar vrolijke
gekleurde Chinezen, die er met hun gezinnen eropuit trekken en volop
genieten. Wij trekken met onze krullen en blonde haren (het andere team) ook
veel bekijks en worden als George Clooney of Madonna aangestaard, soms stiekem
op de foto gezet. Maar meestal vraagt men of we even met hem of haar willen
poseren, via gebaren, maar ook via hun Chinese vertaal-app: “Can I have a
picture with you?” Het andere (vrouwelijke) teamlid scoorde de meeste punten en
moest vaak met een Chinese vrouw op de foto. Ik was een goede tweede, en viel
bij de oudere mannen in de smaak.
 |
| Deze hele groep wilde graag met ons op de foto |
 |
| De laatste 'opdracht' van het reisbureau was een ingewikkelde: zoek het hostel zonder dat we een Chinese tekst van het hotel of de locatie hadden in Xi'an. Elke Chinees heeft een telefoon en een vertaal-app! |
 |
| met een Chinese 'Google Maps' |
 |
| Gevonden! |
720.000 mensen werden levend begraven
toen de eerste keizer Qin in 210 v. Chr. overleed en werd bijgezet. De
technologie is nog niet zover dat men het graf van Qin kan openen, omdat er teveel lijken zijn en de
lijkenlucht te sterk is.... Onze gids vertelde dit
verhaal zelfs vijf keer.
 |
| Winnie the Poeh-films zijn in China verboden, vanwege de gelijkenis met president Xi Jinping.... |
Google, Gmail, Whatsapp en nog veel meer apps en internetapplicaties worden door
de Chinese overheid geblokkeerd, zodat ik fact checken pas thuis kon doen. Het
waren 720.000 mensen die aan het immense leger werkten die de wacht moest
houden voor de overleden keizer. Manshoge beelden gemaakt van klei: het
Terracottaleger. 8000 figuren in totaal. In 1974 stuitte boer Yang tijdens het
graven van een put op de beelden. Nu runt hij een restaurant waar ook wij naar
toe werden geloodst. Je mag met hem op de foto als je z’n boek koopt. Maar of
dit de echte boer Yang is, in een land met zoveel replica's en bijzondere
verhalen is de vraag.
 |
| Het Terracottaleger in Xián |
Beijing is een interessante stad met
veel topattracties. We hadden ons hostel in een traditionele wijk. Kleine
straatjes (hutongs) met daarachter ‘court yards’. Er zijn nog duizend van deze
hutongs. Uiteraard is er ook heel veel nieuw- en hoogbouw in Beijing om de
23 miljoen inwoners (!) te huisvesten. Steden worden in China geheel opnieuw ingericht.
Veel groen en brede straten. En allemaal heel schoon. Elke straat heeft wel een
paar straatvegers, die de blaadjes van de bomen en papiertjes opvegen.
 |
| Oudere vrouwen op een bankje in een hutong |
Na het bezoek aan Lenin leek me een
bezoekje aan Mao’s rustplaats een goede afsluiting van onze reis. Helaas kon
het niet doorgaan omdat de Afrikaanse leiders door de Chinese overheid waren
uitgenodigd voor een China-Afrika top. Zij gingen waarschijnlijk ook bij de
Chinese opperleider langs. De
slogan van de top: Common development and
shared prosperity! China is volop bezig z’n invloedssfeer te vergroten.
Ik ben onder de indruk van het China
anno 2018. Een prettig land om nog eens langer te bezoeken.
 |
| The Great Wall |
 |
| De Verboden Stad |
 |
| Chinese thee |
 |
| We werden op Schiphol onthaald! |
