Klein Curaçao, Curaçao

In de vlag van Curaçao staat een grote en een kleine ster. De kleine ster stelt het kleine Curaçao voor, een onbewoond eiland op 2 uur varen van het grote Curaçao. We hadden deze eerste paasdag een boottrip naar dit eiland geboekt. Ontbijt kregen we op het eiland dus de maag was om 7 uur nog aardig leeg. Toch draaiden onze magen zich behoorlijk om toen de boot de hoge golven van de Caribische Zee trotseerde en hingen we allebei over de reling, te kotsen. We waren lang niet de enige.

Klein Curaçao 

Eenmaal bij het eiland zei de kapitein dat we in het water mochten springen en naar de kant konden zwemmen. De bagage werd in grote waterdichte tonnen geladen en met een motorbootje naar het strand gebracht. 
Met de strakblauwe lucht was het risico groot om te verbranden. Dus vaak insmeren met factor 30 en schaduw zoeken onder de rieten afdakjes. Tenminste, als we niet in een t-shirtje aan het snorkelen waren, want dat is een bijzondere activiteit op dit kleine eiland. Grote scholen vissen zwommen onder ons door en we volgden twee keer een kwartier lang een zeeschildpad. Als de schildpad naar boven kwam, kon je hem bijna aanraken. Fascinerend.

De lunch bestond uit een goed verzorgde barbecue met watermeloen en ananas na. Men had ons verzekerd dat de terugweg - de wind en golven mee - we niet opnieuw zeeziek zouden worden. Dat bleek gelukkig waar. Op de terugweg zwom een school dolfijntjes een tijdje met de boot mee, waardoor we allemaal naar die kant gingen om ze te zien. De boot kwam behoorlijk scheef te liggen, totdat de schipper schreeuwde dat iedereen naar z'n plaats terug moest gaan. 

Het was een bijzondere paasdag, zeker de warmste die we ooit meemaakten. Heel anders dan de paasdag in Nederland, de koudste sinds 1964 en kouder dan de kerstdagen.

Hieronder ook nog een paar foto's die we afgelopen dagen maakten.

Flamingo's bij lagune 'Jan Kok'

De oranje troepiaal.  Hij/zij zingt ons elke ochtend wakker.

Ook in de tuin van ons huisje, het suikerdiefje.

Willemstad, Curaçao

Op de sloten lag nog een laagje ijs toen we woensdagmorgen naar het station in Gouda fietsten voor de vroege trein naar Schiphol. Ons vliegtuig zou om 9.45 uur vertrekken, maar ik zag al in de trein dat deze een uur vertraagd was. In het vliegtuig vertelde de purser dat het eerder geplande vliegtuig vanwege ‘technische gebreken’ vervangen moest worden en dat men nu bezig was dit vliegtuig met kerosine te vullen. Dat gebeurde iets te enthousiast, want even later werd omgeroepen dat de kerosine uit een van de vleugels liep en we werden verzocht in de stoelen te blijven zitten, met de stoelriemen los. De brandweer was inmiddels ook geïnformeerd en we zagen wat zwaailichten naast het vliegtuig. Ik bedacht me wat ik zou doen als er brand zou uitbreken, want we zaten behoorlijk opgesloten in de middenrij met een medepassagier aan beide kanten. Gelukkig werden we gerustgesteld dat met dit weer de ontvlambaarheid van kerosine meeviel. Het duurde nog wel 2 uur voordat de plas kerosine vervlogen was, opgedroogd of op andere wijze onschuldig gemaakt. Om 1 uur werd het sein veilig gegeven en mochten we eindelijk vertrekken. Om 6 uur lokale tijd landden we met applaus in Willemstad, in Nederland was het inmiddels 11 uur ’s avonds.

Naast het tijdverschil moeten we ook een temperatuurverschil van 30 graden overbruggen. Geen straf hoor. En we zijn wel wat gewend.
Vandaag eerst boodschappen gedaan. In een Albert Heijn! Bijna alle producten die je in de Nederlandse Appie tegenkomt koopt liggen hier in de schappen. Ook alle AH-merken. De prijzen zijn alleen wat hoger. We aten pistoletjes en paasbrood besmeerd met becel light, en met een kopje DE koffie in de tuin van ons huis. 

Albert Heijn met daarnaast een Hollandse haringkraam!

De informatiefolder van het huis zette de informatie over het eiland nog eens op een rij. Er wonen hier 150.000 mensen. Vroeger was Curaçao een handelsplaats, o.a. van slaven (3500 per jaar werden verhandeld). In 1916 vestigde Shell een olieraffinaderij in Willemstad, wat veel werkgelegenheid verschafte, want verder zijn hier weinig (landbouw)mogelijkheden. De laatste 50 jaar is toerisme een belangrijke inkomstenbron. Niet verwonderlijk, want de gemiddelde temperatuur is 27,8ºC; het verschil tussen de dag- en nachttemperatuur 4-5 graden en de gemiddelde zeewatertemperatuur is 27,1ºC. We hebben gekozen niet in een vakantieresort aan de kust te gaan zitten, maar zitten in een buitenwijk van Willemstad in een ruime woning met goede voorzieningen. De komende dagen zullen we het eiland verkennen. Dat zal goed te doen zijn want het is maar 61 km lang en 5-14 km breed. Maar vooral lekker zonnen, zwemmen, eten en uitrusten.

Huizen aan de kade van Punda (De Punt), de oudste wijk van Willemstad

Houten pontonbrug (Wilhelminabrug) naar Otrobanda (de andere kant van de Sint Annabaai)

Een gedeelte van de binnenstad van Willemstad staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.