woensdag 1 oktober 1997

Voorwoord) Ape(n)staartjes uit London Verhalen van een jaar studie aan de London School of Hygiene & Tropical Medicine 1996-1997

In 1996 kreeg ik de gelegenheid om met een beurs van het Professor Oomenfonds een masteropleiding te volgen in Engeland aan de London School of Hygiene & Tropical Medicine. Na 10 jaar was ik weer student. Ik woonde op een klein kamertje in het hartje van Londen en had de kans om mezelf verder te ontwikkelen. Elke drie weken reisde ik naar Harderwijk om het weekend bij Florence, Douwe en Koen te zijn. Ze kwamen ook een paar keer naar Londen en we brachten onze zomervakantie door in Engeland.

De digitale wereld kwam midden negentiger jaren van de vorige eeuw op stoom. In de School was een computerlokaal met zo’n 70 computers, dag en nacht toegankelijk. Ik maakte elke maand een ‘nieuwsbrief’ die ik apestaartje noemde en stuurde deze naar Florence en waarschijnlijk naar een paar andere mensen die ook al een e-mail adres hadden. De spelling van apestaartje veranderde een half jaar later en het werd een apenstaartje. In de Van Dale uit 1985 die we nog steeds gebruiken, komt het woord ape(n)staartje niet voor!

In Engeland waren tijdens m’n studieperiode een aantal opmerkelijke gebeurtenissen. De gekkekoeienziekte, mad cow disease, was op z’n hoogtepunt. De Britten bleven er redelijk lakoniek onder. Engeland maakte ook verkiezingen mee en werd van het Conservatieven-juk verlost. Er was een jubelstemming en veel optimisme onder het linkse universiteitspersoneel toen Tony Blair gekozen werd. Lady Diana verongelukte in augustus 1997 met haar vriend Dodi. Aan de vooravond van haar begrafenis hadden we ons afscheidsfeestje van de MSc-groep. Ik wandelde ’s nachts naar huis en liep langs de vele mensen die in slaapzakken al een plaatsje op de route hadden ingenomen. Op de Mall, bij Buckingham Palace, zag ik de volgende dag de kist voorbijkomen. Het was indrukwekkend.

Het is twaalf jaar later en ik heb nu gelegenheid om deze ape(n)staartjes te bundelen. De electronische omgeving is niet meer weg te denken en biedt mogelijkheden om zelf een boekje samen te stellen. De brieven (hoofdstukken) geven volgens mij een mooi tijdsbeeld van de jaren negentig en de zaken waar ik toen mee bezig was.

September 2009. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten