Eten in Spanje

In de supermarkt haalden we de pakjes verpakte serrano-ham weer uit de winkelwagen, toen we grote gedroogde hammen tegenkwamen. Je kent ze misschien wel, bij Spaanse slagers hangen ze omgekeerd met een touw aan het plafond in de winkel. In ons vakantiehuis zette ik het grote mes dwars op de ham; het lukte met grote moeite er een paar plakjes af te snijden. Teleurgesteld knabbelden we het weinige rode vlees van de vettige plakjes. Dit kon niet de bedoeling zijn! Gelukkig vertelde Pepe op YouTube hoe het wel moest. Als je belangstelling hebt dan moet je even googlen op “Hoe snijd je een gedroogde ham?”. Wel een scherp mes nodig. De kruidenier in het dorp sleep onze messen even met de hand, want deze waren inmiddels al aardig bot geworden. En hoewel de ham eigenlijk in een houder hoort, lukte het goed om uit de hand er elke dag verse plakjes af te snijden. Smullen dus. 

Eten in Spanje is altijd fijn. In Barcelona aten we vaak even tapas bij de borrel of als maaltijd. Je hebt de kleinere broodtapas die in vitrines staan en hier pinchos heten. Hapjes met tonijn, zalm, chorizo, een stukje brie en walnoot of nog zo veel meer. Na afloop telt de ober het aantal prikkertjes. De lengte van het stokje bepaalt de prijs.

Els Tres Tombs in Barcelona

Op een avond zaten we al een paar uurtjes in het café-restaurant Els Tres Tombs aan bier en wijn en met verschillende warme tapas toen ineens twee mannen aan onze tafel stonden en één zich identificeerde als politieman. Hij liet zo’n glimmende sheriffster zien die ik ook had toen ik nog cowboytje speelde. Achter ons werd ook een man aangesproken die rustig de zaak uit wandelde. De Spaans sprekende mensen onder ons konden uitleggen wat er aan de hand was. Bezoekers in het restaurant hadden namelijk gezien dat de man die achter ons zat, een Georgiër, onze jaszakken doorzocht. Hij had niet eens iets besteld. Mijn portemonnee lag gelukkig op tafel en de iPhone zat in mijn broekzak. Ook de anderen misten niks. Nooit bij stil gestaan dat je ook op die manier gerold kunt worden.

Boven ons vakantiehuis en in de bergen cirkelen vaak groepen vale gieren. Ik lees op Wikipedia dat een volwassen gier circa 1 meter lang is, een vleugelspanwijdte van 2,5 meter heeft en meestal 6-10 kg weegt. Ze kunnen een snelheid bereiken van 70 kilometer per uur en honderden kilometers per dag afleggen, waarbij ze op de zon verwarmde luchtstromen zweven. Indrukwekkende beesten. Straks proberen we ze dichterbij te krijgen met de resten van de Iberische ham.