donderdag 3 juli 1997

15. School’s out!

Het zit er op. School’s out! De laatste weken was het nog even flink zweten. In juni twee weken hard studeren voor de examens van 23 en 24 juni. Gisteren rond vijf uur konden we de uitslag oppikken en was bijna iedereen in de computerruimte van de school in afwachting van de uitslag. Er waren twee mogelijkheden: of je kreeg te horen dat je er door was (“pass”), of je moest nog een mondeling doen. Dit laatste hing af of je “borderline” was. Dit kon zowel betekenen dat je een twijfel geval was voor “pass/fail” of voor “pass/distinction”. Het was bijna 6 uur toen iemand van onze cursus met een enveloppe in de computerzaal ‘smiling’ binnenkwam: de uitslagen waren binnen. Sommigen renden naar de postvakjes, graaiden hun enveloppe eruit en verdwenen (o.a. naar de toiletten). Anderen openden de enveloppe ter plekke. Ik was ook wel nerveus geworden, want ik had het gevoel dat ik de juni examens niet zo geweldig gemaakt had. Ik had er zelfs een beetje een kater aan over gehouden. De rest had ik echter wel goed gemaakt. In de brief stond dus dat ik de volgende dag verwacht werd, voor een mondeling, een “viva” heet het hier. Er werd in de brief niet vermeld dat het voor pass/fail of pass/distinction was, maar ik werd gerustgesteld door mijn cursusbegeleider. Nog een dag spanning opbouwen dus. Vandaag dus 20 minuten mondeling voor een panel van drie lecturers/professoren. Het ging gelukkig redelijk goed en het is echt een opluchting dat nu alle examens en de studie achter de rug is. Het enige wat nu nog over blijft is de dissertatie, maar dat is meer een individuele activiteit met hopelijk veel onder-steuning van mijn tutor/begeleider. Uiteindelijk moesten 12 van de 33 opdraven. 4 of 5 voor pass/fail en de anderen voor pass/ distinction.

Morgen vlieg ik weer naar Nederland. Deze week boekte ik een vlucht bij het studenten travel agency. Omdat ik pas over drie weken weer terugvlieg, vroeg de guy “Are you going home for a while?”. Ik stond op het punt om te zeggen: “yes, my mum has her birthday this week, then my child and my wife will have their birthday at the end of the month”. Het geeft wel een beetje aan in wat voor situatie je hier toch zit. Ik heb een vlucht morgen vroeg voor 7 uur vanaf Heathrow. De metro rijdt niet zo vroeg, dus moet ik een nachtbus nemen.

Gelukkig is er een feestje vanavond, Carlos heeft zijn verjaardag, dus het wordt sowieso laat. In het midden van de nacht neem ik mijn koffer, en kijk of ik een taxi kan krijgen naar Trafalgar Square, van waaruit het dan nog 1½ reizen is naar Heathrow. Mijn computertje gaat mee, dus misschien dat ik daar nog wat energie heb om de afgelopen weken te beschrijven. Over onze hero Tony in Amsterdam op de Eurotop, regen in Engeland, Krajicek op Wimbledon en natuurlijk Henmania...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten