Als je nog een paradijselijk plekje zoekt, dan zijn de Ssese Eilanden zeker aan te bevelen. Ze liggen in het Victoriameer, het één-na-grootste meer van de wereld, precies op de evenaar. De Ssese Islands zijn een archipel van 84 eilanden, waarvan de helft bewoond. We hadden onze zinnen op ‘Ssese’ gezet, maar hoorden een paar weken geleden al dat de veerboot vanuit Entebbe vanwege onderhoud langdurig uit de vaart was. Dan maar het alternatief over Masaka, zo’n 100 km van Kampala. Op de kaart lijken het allemaal toch korte afstandjes....
We vertrokken afgelopen maandag om 8 uur met twee boda-boda’s (motorfietsen) van het Explorer Camp naar Jinja taxipark. Onderweg begaf één van de motorfietsen het (vast geen benzine meer) en zaten we met z’n tweeën en al onze bagage achter op één motor. Voor Oegandese begrippen helemaal niet vreemd hoor, want we zien ook wel eens vier mensen (incl. chauffeur) op 1 boda-boda rijden. Na een uurtje in de taxibus waren we al aan de rand van Kampala. Kampala is zo op de ochtend één groot verkeersinfarct en het duurde nog een uur voordat we bij “old taxi park” waren. We liepen met onze rugzakken langs de markten naar “new taxi park”, werden nog even gescand op explosieven e.d., en zochten tussen de honderden busjes degene die naar Masaka ging.
De weg naar Masaka was voor een groot deel ‘under construction’, dus was het al twee uur voordat we daar aankwamen. Van hieruit gingen we nog 40 km over een dirt road in een overvol taxibusje (zo’n 25 i.p.v. 15 passagiers) naar Bukakata, het ferrystation. Het was de laatste ferry (veerboot) van de dag en dus moesten alle busjes, auto’s en de circa 300 passagiers mee naar Bugala eiland. Het was behoorlijk proppen op de open ferry, met veel mensen tussen de auto’s. Wij zochten een plekje bij de reling, want je weet maar nooit met dit soort veerboten.. Na een uurtje bereikten we om 6 uur de overkant en zagen dat het maximum aantal passagiers voor de ferry op 120 was gesteld! Och, we zijn ondertussen wel gewend aan het overladen van transportmiddelen en wurmden ons weer in de volle taxibus. Op de kaart leek de afstand hooguit 15 km, maar op een bordje stond dat het nog 32 km was naar Kalangala. Over een stoffige dirt road en opnieuw met veel tussenstops bereikten we uiteindelijk in het donker het Ssess Islands Beach Hotel. Gelukkig was men hier heel behulpzaam, konden een warme douche nemen en kregen een maaltijd met uiteraard een grote tilapia-vis voorgeschoteld.
En dan word je ’s ochtends wakker van de vogelgeluiden en het kabbelen van het water en kijk je uit het raam uit over het meer. Een wit zandstrandje ligt een paar meter van ons huisje. De huisjes met veranda liggen tussen bomen vol met blad. De grillige wortels steken, zoals bij veel Afrikaanse bomen, een meter boven de grond uit. Ligstoelen stonden al op het strand, en we konden de eerste dag heerlijk uitrusten en een wasje doen. Zwemmen is er helaas niet bij, want er is kans dat je dan bilharzia oploopt (ook al zeggen ze hier dat het ‘seasonal’ is, en dit niet het seizoen is). Ook tijdens het eten moet je uitkijken, want aapjes zitten op de veranda of op het dak hun kans af te wachten om iets van je bord te stelen.
Vandaag hebben we een mooie wandeling met Dennis, onze gids, gemaakt. Eerst langs stranden en vervolgens door een dicht bos, uiteindelijk naar een plek (ruïne) waar Speke, de ‘ontdekker’ van de bron van de Nijl, volgens Dennis een huisje had laten bouwen in 1886. Volgens onze reisgids de Bradt was Speke toen al meer dan twintig jaar dood...
Morgen vertrekken we van dit eiland en hoeven gelukkig niet over dezelfde weg terug, want er blijkt een grote houten boot van Kalangala naar Entebbe te varen. Onze buurvrouw, een Italiaanse die voor AzG in Zuid-Soedan werkte, was met deze boot gekomen en gaat morgen ook terug. Het zal dus wel safe zijn! We melden ons weer als we aan de overkant (en andere kant van de evenaar) zijn.
We vertrokken afgelopen maandag om 8 uur met twee boda-boda’s (motorfietsen) van het Explorer Camp naar Jinja taxipark. Onderweg begaf één van de motorfietsen het (vast geen benzine meer) en zaten we met z’n tweeën en al onze bagage achter op één motor. Voor Oegandese begrippen helemaal niet vreemd hoor, want we zien ook wel eens vier mensen (incl. chauffeur) op 1 boda-boda rijden. Na een uurtje in de taxibus waren we al aan de rand van Kampala. Kampala is zo op de ochtend één groot verkeersinfarct en het duurde nog een uur voordat we bij “old taxi park” waren. We liepen met onze rugzakken langs de markten naar “new taxi park”, werden nog even gescand op explosieven e.d., en zochten tussen de honderden busjes degene die naar Masaka ging.
 |
| in een overvolle matatu/busje |
En dan word je ’s ochtends wakker van de vogelgeluiden en het kabbelen van het water en kijk je uit het raam uit over het meer. Een wit zandstrandje ligt een paar meter van ons huisje. De huisjes met veranda liggen tussen bomen vol met blad. De grillige wortels steken, zoals bij veel Afrikaanse bomen, een meter boven de grond uit. Ligstoelen stonden al op het strand, en we konden de eerste dag heerlijk uitrusten en een wasje doen. Zwemmen is er helaas niet bij, want er is kans dat je dan bilharzia oploopt (ook al zeggen ze hier dat het ‘seasonal’ is, en dit niet het seizoen is). Ook tijdens het eten moet je uitkijken, want aapjes zitten op de veranda of op het dak hun kans af te wachten om iets van je bord te stelen.
Vandaag hebben we een mooie wandeling met Dennis, onze gids, gemaakt. Eerst langs stranden en vervolgens door een dicht bos, uiteindelijk naar een plek (ruïne) waar Speke, de ‘ontdekker’ van de bron van de Nijl, volgens Dennis een huisje had laten bouwen in 1886. Volgens onze reisgids de Bradt was Speke toen al meer dan twintig jaar dood...
Morgen vertrekken we van dit eiland en hoeven gelukkig niet over dezelfde weg terug, want er blijkt een grote houten boot van Kalangala naar Entebbe te varen. Onze buurvrouw, een Italiaanse die voor AzG in Zuid-Soedan werkte, was met deze boot gekomen en gaat morgen ook terug. Het zal dus wel safe zijn! We melden ons weer als we aan de overkant (en andere kant van de evenaar) zijn.
 |
| Sunset Ssess Islands |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten