We zijn vier dagen onderweg en weten waarom deze wandeltocht een 'trail' heet. Bij voorkeur worden we namelijk over smalle paadjes geleid door weilanden (Kuheweiden) en langs bergwanden. En als ze niet bestaan dan moeten we ze zelf maken. De rood-witte stenen of met deze kleuren gemarkeerde bomen zijn soms het enige herkenningspunt op de alpenweiden of in de naaldbossen. De grond is dus vaak oneffen en het is nooit vlak. Maar het brengt ons ook door prachtige omgevingen. Zo lopen we voortdurend langs besneeuwde bergtoppen en kolkende watervallen. En we leggen veel hoogtemeters af.
Gisteren was het eindpunt in Marterle, een dorpje op 1800 meter hoogte met 1 kerk, 1 Gasthaus, een paar huizen en verspreid Almhutten, waar boeren in de zomer verblijven met hun koeien. Het familie-Gasthaus was 150 jaar oud. We waren de enige gasten.
In de middagzon trakteerden we ons eerst op bier, waar standaard een Schnapps bij wordt geserveerd. In no-time had de eigenaresse daarna een menu klaar: goulashsoep en Bratwurst met rast patat. 's Avonds praatten we bij de kachel met een boer over hoe hij de bloemen (geraniums) onderhield bij de Almhutten. Toch lastig te verstaan die Oostenrijkers. En daarna was het vroeg slapen onder twee dekbedden en een paar dekens. Het gordijn lieten we open om zo nu en dan even naar het geweldige uitzicht te kijken:
En vandaag ging de weg naar beneden. We zijn nu in Stall, op 900 meter hoogte. In ons boekje was de trail blauw, een makkelijke route dus, maar er waren nog behoorlijk lastige rivieroversteekplaatsen en diepe afgronden. We slaan daarom de komende dagen de zwarte etappes over en wandelen langs de rivier de Möll. Even geen hoogtemeters. En vrijdagavond willen we in Salzburg zijn. Die stad begint ineens te trekken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten