Zonet knalde het vuurwerk de lucht in. Groot spektakel om de nationale
feestdag, morgen, te openen. Achthonderdzevenzeventig jaar geleden (in
1238) versloeg Jaime I de Moren in Valencia. Maandag is er een landelijke feestdag, want op 12 oktober wordt gevierd dat Christoffer Columbus Amerika ontdekte. Aan landelijke en lokale feestdagen geen gebrek. Zo is er in maart een week lang Las Fallas, waarbij elke straat in Valencia versierd is met zelfgemaakte beelden/constructies, die later verbrand worden. Op de laatste dag is er een kleurrijke optocht van opgedofte
Valencianen. Het eindpunt is de Plaza de la Virgin, waar de
bloemen op een 10 meter hoge stellage worden gestoken en een bloemenmantel wordt gevormd. Ook
het tomatenfestival (La Tomatina) is misschien bekend. In een dorpje Buñol hier
40 km vandaan wordt op de laatste woensdag van augustus drie vrachtwagens
overrijpe tomaten op een plein gestort en mogen - meestal schaarsgeklede - mensen
zich een uur lang uitleven met gooien en smijten van tomaten. Douches zijn aanwezig! Vroeger spoelde men zich in de rivier af, maar die kleurde nog lang daarna rood.
Je leert hier nog wat. Vorige week volgde ik het facultatief uurtje culturele les. Het Spaans was goed te verstaan, in tegenstelling tot deze week die ging over films over de periode van de tweede republiek (1931-1936). Voor mij en mijn klas te hoog gegrepen.
Bovendien moest ik studeren voor m'n examen. Gisteren kreeg ik vijf
bladzijden grammatica en tekstbegrip voorgeschoteld en moest een kort
verhaaltje schrijven. Met m'n 8,8 voldeed ik net niet aan de kwalificatie ‘sobresaliente’,
maar kan met m’n ‘notable’ ook heel tevreden zijn en volgende week in Cuba aan niveau A2 beginnen.
‘El Gordo’,
de dikke of vette loterij, is elk jaar op 22 december. Misschien wel eens gezien in Nederland op de televisie: weeskinderen trekken de nummers en lezen deze zingend voor. Elk jaar is er meer geld; heel Spanje speelt mee en ondertussen ook een deel van Europa.
Dit jaar ben ik ook voorzien!!
Je leert hier nog wat. Vorige week volgde ik het facultatief uurtje culturele les. Het Spaans was goed te verstaan, in tegenstelling tot deze week die ging over films over de periode van de tweede republiek (1931-1936). Voor mij en mijn klas te hoog gegrepen.
De moeilijkheidsgraad neemt toe. |
Valencia is een aangename stad. Niet te groot, ook geen bijzondere
topattracties. Er zijn veel pleinen waar tot 12 uur 's avonds veel mensen nog op straat zitten te eten of te drinken. Dat kan ook goed met dit
klimaat, ook nu nog 20 graden in de nacht.
Verder ligt er een prachtig wit
zandstrand aan de Middellandse Zee-kust dat gemakkelijk met de tram is te bereiken. Om de oude stad heen
liep vroeger de rivier Turia, maar sinds een ernstige overstroming met 400 (!) doden in 1957 is de rivier omgeleid. Er is nu een prachtige groene zone om de
stad met naald- en palmbomen, sportvelden, en een 5 km verhard en verlicht pad
voor hardlopers. Ik heb me twee keer per week uitgeleefd op dit pad. Op het
eind van de droge Turia, richting zee, zijn drie moderne, architectonisch interessante
gebouwen verrezen: L’Oceanografic (soort waterdierentuin zoals in Blijdorp maar dan iets
groter) en de Ciudad de las Artes (kunstmuseum) and Ciencias (soort Nemo) van de
architect Santiago Calatrava, de Valenciaanse Rem Koolhaas. Het mocht
was kosten, want de stad is er bijna failliet aan gegaan.
Het Science museum |
Spelende kinderen met grote zeepbellen op Plaza Ayuntamiente |
Nog even het laatste nieuws over de zwerver die tegenover mijn huis lag/ligt. Hij
is weer terug, de buren hebben zich niet meer laten horen of zien. Eerst had de zwerver een aardig verscholen plekje achter de container,
maar de container is gisteren opgehaald. Gelukkig hebben ze z'n matras laten
liggen. En blijkbaar heeft de regen van vandaag het matras niet teveel doorweekt, want
hij ligt al weer lekker te slapen.
¡Buenas noches!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten