Vier vingers steekt Natalia omhoog als we met
de taxi op de binnenplaats van het huizenblok arriveren. We tillen onze bagage
de afgebrokkelde betonnen trappen omhoog. Op elke verdieping hangt een grote
verwarmingsbuis. 's Winters zal het wel stevig vriezen in het trapportaal. Op de
bovenste verdieping laat Natalia zien hoe we het zware slot met de grote
sleutel moeten omdraaien. Onze kamer kijkt uit op de binnenplaats. De foto's op
de muur vertellen over het leven van Natalia. Trots staat ze naast haar man,
omringd door haar drie zonen. Vervlogen tijden in zwart-wit. Haar kinderen zijn
al lang uitgevlogen en hebben zelf kinderen. Links van de spiegel de portretten
van haar kleinkinderen. In kleur.
Vanochtend was Natalia al vroeg in de weer.
De tafel in de huiskamer gedekt met 4 bordjes met een omelet en een gebraden
worst daar bovenop. Ze had ook een ruime hoeveelheid pancakes gebakken. Aan het
eind van het ontbijt liet ze een handgeschreven briefje in het Russisch zien
met daarop de verwachte temperaturen voor vandaag: 22 graden om 16 uur en nog
18 graden om 22 uur. Geen regen. Het klopte precies en het was een heerlijke
zonnige dag in Irkoetsk.
Een Duits stel heeft de tweede slaapkamer,
aan de voorkant met uitzicht op de Leninstraat. Zelf slaapt Natalia op de bank
als beide kamers geboekt zijn. Ongetwijfeld een aardige aanvulling op haar
pensioentje. Maar dat ze ook veel plezier beleeft aan het verhuren van haar
kamers aan toeristen, is waarschijnlijk veel belangrijker voor haar. Met de
paar woorden Engels kan ze ook goed uit de voeten.
 |
| Vanaf de ontbijttafel uitzicht op de Leninstraat |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten