Gerard de Vries: Een glossy

Ouders verzamelen heel wat frutsels van hun kinderen. Apetrots bewaren ze de tekening met de eerste krasjes die een huis moet voorstellen of de eerste geschreven letters of tekst. Zo ook wij. Mappen vol. Dat kwam ook omdat Florence in Ghana de (kleuter)juf was van Douwe en Koen, onze twee kinderen. En juffen gooien nooit iets weg. Ik trouwens ook niet. Als de tijd verstrijkt, verandert de waarde van de werkjes van de kinderen. Je zit niet meer middenin de ontwikkeling, met alle twijfels en zorgen die daar bij horen. En je weet de afloop. Twee prachtige volwassen zonen, die mooi in het leven staan.

Zo begon het voorwoord van de glossy die ik vorige maand voor Douwe maakte, voor zijn 30ste verjaardag. Het idee kwam een paar weken voor zijn verjaardag. Het leek me een uitgelezen moment om door al die bewaarde spullen te gaan. Ik schatte de omvang van het werk in. Het zou een kortstondige megaklus worden, een eindsprint van twee weken, met nachtwerk. Want ja, waar bewaar je al die levenswerkjes. Het huis staat nog steeds op z’n kop met alle geopende dozen, mappen, fotoboeken, etc. Het resultaat is prachtig geworden en op tijd klaar! Als jullie eens langs komen dan kan ik een exemplaar laten zien, 92 pagina’s dik. Ook met veel persoonlijke verhalen die ik uiteraard niet allemaal online ga zetten.

Maar wel een paar... Sommige hebben al eens in een blog of rondzendbrief gestaan, zoals over zijn geboorte: http://gerarddevries.blogspot.com/1990/10/12-geboorte-van-douwe-mubanga.html. Elke nacht schreven verpleegkundigen en verloskundigen een rapport over de avond- en nachtdienst in het ziekenhuis in Zambia. Zo ook, het verslag van 'onze' bevalling en de geboorte van Douwe Mubanga. Het leest nog steeds als de dag van gisteren. ‘She came in at 21.00 hrs. with c/o being in true labour’ (ze kwam binnen met klachten van echte weeën). (…) ‘At 23.17 hrs. she progressed well to a SVD (Spontaneous Vertex/Vaginal Delivery) of a male live mature infant [who] cried immediately after birth.’ (ze beviel spontaan van een mannelijk levend voldragen kind die direct na de geboorte huilde). De bladzijde scheurde ik later uit het schriftje, het werd toch niet bewaard.

In 1993 vertrokken we naar Ghana. Bij de gate riep Douwe vrolijk naar de zwaaiende familie: ‘Dag jongens, ik kom zo terug. We gaan even naar Ghana.’ (http://gerarddevries.blogspot.com/1993/06/1-dag-jongens-ik-kom-zo-terug-we-gaan.html). Het jochie van bijna 3 jaar had niet door dat ‘even’ voor drie jaar zou zijn. In Ghana was hij volop bezig met uitvindingen. In het glossy-voorwoord schreef ik: “Dat je ontwerper, of beter gezegd, uitvinder wilde worden, was al vroeg duidelijk. Het betekent natuurlijk niet dat een kind wordt, waar hij of zij van droomt. Maar jou wil om te ontdekken was groot. Je uitte dat onder andere in tekeningen, waarvan een aantal in deze glossy zijn opgenomen. Het warme klimaat in Ghana inspireerde je om een auto te ontwikkelen. Op zonne-energie. Elon Musk was je voor om de productie van een elektrische auto commercieel op te zetten. Hij is ook twintig jaar ouder, dus wie weet, wat jij over twintig jaar doet. Wist je trouwens dat Elon Musk in Zuid-Afrika is geboren? Blijkbaar een goede bodem om over (zonne-)energie na te denken…".

'Solar car' met zonnepaneel en uiteraard de zon.

Tijdens ons verlof in Nederland mocht Douwe naar een plaatselijke kleuterschool. Een van zijn tekeningen verscheen in een nieuwsbrief.

Er zijn verschillende softwareprogramma’s waarin je glossies kunt maken. Ik gebruikte My Glossy (www.myglossy.nl). Het lukte me om in korte tijd snel de vaardigheden te krijgen voor het opmaken van pagina’s (een Mac-computer is dan wel erg handig) en mooie ‘spreads’ te maken. Dat was nodig, want ik wist dat de glossy en de opmaak aan de hoge professionele eisen van de ontvanger moest voldoen.