Het was even anders deze 2-daagse workshop ‘Active TB case finding in migrants’ die we deze week organiseerden voor het ECDC-project ‘Country support for TB elimination in Europe’. In februari vond de eerste workshop plaats in Athene voor Zuid-Europese landen, België en Duitsland. Dit keer dezelfde workshop voor de Scandinavische landen, Ierland, Nederland, Luxemburg en Frankrijk. Het Verenigd Koninkrijk mocht niet meer mee doen vanwege de uittreding uit de Europese Unie.
De migranten die naar de West- en Noord-Europese landen komen, zijn anders in samenstelling en aantal, dan bijv. in Italië en Griekenland. Ook de tbc-screeningsaanpak verschilt nogal; ook tussen deze deelnemende landen. Het woord heterogeniteit viel nogal eens. Maar het echte verschil was de virtuele omgeving waarin de workshop plaatsvond. Wij in het RIVM-gebouw en de deelnemers thuis of op hun kantoor. Een van de Deense deelnemers bleek bij de aanvang van het programma zelfs in Groenland te zijn; het was daar nog geen 5:00 uur in de ochtend in Nuuk. Alle hulpmiddelen, zoals Break-outs, Polls, Mentimeter, Padlets, etc. werden ingezet om de interactie tussen deelnemers te bevorderen. Het werd zeer gewaardeerd. Ook de presentaties vanuit Londen en Boston, via live-verbindingen.
Dat was dinsdag en woensdag. Gisteravond bespraken we complexe tbc-patiënten in Suriname; vandaag organiseerden we een bijeenkomst voor het Nederlandse tbc-veld. Zes presentaties in 3 uur, onder andere over de impact van covid-19 op ons werk. Er werd een patiënt besproken die in het voorjaar verschillende keren antibiotica had gekregen van de huisarts na telefonisch consulten. Pas na een half jaar werd de diagnose open tuberculose gesteld. Of deze situaties nu vaker voorkomen dan voor de covid-19-tijd, is nog moeilijk te zeggen. Wel is duidelijk dat er veel minder immigranten en asielzoekers in Nederland komen en wordt dus ook minder tbc vastgesteld. De regio Zuidoost Groningen, met het grote asielzoekerscentrum in Ter Apel, kleurt voor het eerst sinds jaren niet meer donkerzwart op de tbc-kaart. Het is daar erg rustig. Het lijkt erop dat we dit jaar een forse daling van het aantal patiënten gaan zien, van circa 20%.
Aan het eind vroegen we de deelnemers feedback te geven + een cijfer. 8,2 is best wel hoog!
En zo gaan de weken voort. Volgende week is de grote wereldtuberculoseconferentie. Sevilla was een mooie plaats om deze tijd van het jaar te zijn. Maar nu even niet. De 3500-4000 deelnemers die jaarlijks van overal op de wereld samenkomen, zullen nu vanuit hun huiskamer of zolderkamer inzoomen. Ik heb twee bijdragen, die ik vantevoren moest inspreken. Erg benieuwd hoe we volgende week onze weg vinden, en vooral hoe we elkaar toch nog een beetje kunnen ontmoeten.
We zijn een nieuwe wereld binnengestapt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten