Observatórium Stará Lesná, Slowakije

’s Nachts tuurt Richard de hemel af, op zoek naar planeten, sterren, meteorieten, en vooral eclipsen in het heelal. ‘Heelal’, een apart woord eigenlijk... Universum is beter. De oneindigheid van ‘de wereld om ons heen’. Richard is sterrendeskundige en werkt bij het Astronomisch Instituut van de Slowaakse Academie van Wetenschappen. Het lijkt een kluizenaarsbestaan. Om toerbeurt bemant hij de sterrenwacht in het Tatra-gebergte. Als het donker is, gaan de schuiven van de doom open en wordt de telescoop gericht op de gebieden die hij wil bestuderen. 

De telescoop. Het dak is een klein beetje open.

Eén van mijn collega’s vraagt of er leven is in het heelal. Hij zucht even en zegt dat dit de meest gestelde vraag is. Het is niet de interesse van de astronoom, maar hij antwoordt dat het een kwestie van tijd is om daar een bevestigend antwoord op te krijgen. Ik voel met hem mee dat het arrogant zou zijn om te veronderstellen dat er alleen leven op aarde is, en niet ergens anders in het universum. Maar zijn antwoord gaat echter meer over de bewijzen die een keer gevonden zullen worden over de aanwezigheid van water, koolstofverbindingen, et cetera.

1 mei is ook de laatste dag dat er nog geskied kan worden

Ik ben in Slowakije voor de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). 1 mei, de dag van de arbeid, is hier een vrije dag. Onze gastheer kent Richard en heeft dit bijzondere bezoek geregeld, want de sterrenwacht is normaal niet open voor toeristen. Wel voor Slowaken. Onze tolk is er eerder geweest met school. Het moeten onvergetelijke lessen zijn, zeker als een man als Richard complexe buitenaardse materie zo duidelijk uitlegt.

Gastenboek, waar ik namens het team ook wat in mocht schrijven.

We zoeken Yuri Gagarin in het gastenboek. Hij heeft het Observatorium ook bezocht. Gagarin was de eerste mens in de ruimte (1961).
We zijn hier al te ver, want Gagarin verongelukte in 1968 in een vliegtuigcrash. 

Op 1 mei is er ook een parade in Vysoké Tatry, het dorp aan de voet van het gebergte. Vroeger van militaire voertuigen, maar  vandaag van oude auto’s. De parade is al voorbij, als wij er in de middag zijn. De oldtimers staan geparkeerd bij een festivalterrein. Op een groot podium is een tombola aan de gang. Een nummer wordt omgeroepen en de winnaar meldt zich. Soms met een korte kreet van blijdschap, en met gelach en geklap van de andere aanwezigen. Een cadeautje wordt uitgereikt en de persoon gaat op de foto. Het zal morgen de talk of the town zijn. 

Op het terrein staan allerlei foodtrucks. Allemaal uitermate gezellig en relaxed. We mogen ons deze week al helemaal gelukkig prijzen met de hele dag zon en temperaturen boven de twintig graden.

En als je nog eens een prachtig verblijf zoekt, dan is Vila Zvonica absoluut aan te bevelen. De 126 reviewers op booking.com hebben  deze accommodatie een gemiddelde score gegeven van 9,8. Ik vertel graag een keer wat er zo ‘exceptional’ is.

De 'villa' heeft een wijn celar en een 'bar' met whiskeys, gins en andere sterke drank

Het ziekenhuis ligt in een natuurgebiek met beren. We waren vooraf  geïnformeerd dat er dit jaar nog een vrouw gedood was. Wij hebben beren helaas niet gezien; donderdag liepen ze wel in de buurt van het ziekenhuis: https://facebook.com/share/v/jMj9WLhFdL1beuXK/?mibextid=w8EBqM.

Veranda van het tbc-sanatorium. Vroeger lagen hier de patiënten te kuren.