zaterdag 21 juni 2014

New Orleans, Louisiana

New Orleans, Louisiana. Dat klinkt zuidelijk en is het ook. Vanaf New York is het nog 2½ uur vliegen. De temperatuur hier komt overeen met die in landen die op dezelfde breedtegraad zoals Iran, Irak of de Sahara.
Er is veel over deze stad te vertellen. De Franse kolonisten vestigden zich hier 400 jaar geleden. Deze locatie aan de rivier was belangrijk, dus moest de nederzetting bevolkt worden. Gevangenen werden er naartoe gebracht en om ook nageslacht te krijgen volgde deportatie van prostituees. De 'wereldhandel' kwam goed op gang en al snel werden mensen uit Afrika gehaald om als slaaf op de katoenplantages te werken. In het verdrag van Parijs (1763) werd het Amerikaanse continent na de zoveelste oorlog (her)verdeeld en ging New Orleans over naar de Spanjaarden. In 1803 kwam het weer even terug bij Frankrijk voordat Napoleon het verkocht aan de Amerikanen. Hij had geld nodig voor zijn Europese bezetting.


Stoomboot op de Mississippi
Het waren turbulente tijden. In Haïti kwamen slaven in opstand tegen de Franse kolonisten en stichtten in 1804 een vrije staat en het weer een paar jaar zelfs een keizerrijk. De plantagehouders vertrokken bijna allemaal naar New Orleans, zover ze niet afgeslacht waren, want terug naar Frankrijk was een slechte optie. De Franse koning was net onthoofd, Frankrijk in anarchie na de revolutie, totdat Napoleon de macht greep. 
Isabel Allende beschrijft deze periode heel mooi in haar boek 'Het eiland onder de zee', dat ik onlangs las. En nu ik in de Verenigde Staten moet zijn om les te geven, wilde ik wel een weekendje naar de stad aan de Missisippi. De stad ademt de lome sfeer van 'The color purple'.

Ik zit nu in een restaurant-tuin van Bacchanal en luister naar een combo dat jazz speelt. "Merci beaucoup", zegt de zanger. De mix van zoveel culturen is de bakermat geweest van veel nieuwe muziekstromen. Louis Armstrong komt hier vandaan; z'n naam is verbonden aan het vliegveld. Fats Domino woont hier en was nog even in het nieuws tijdens de Orkaan Katrina. Cajun muziek (met wasbord), be-bop, veel 'bloasmuziek'. Gisteravond was ik in Frenchmen street. Een klein straatje met vrijwel alleen kroegen die allemaal een line-up van live bands hebben. En als je daar niet kan/mag spelen dan speel je gewoon op straat voor 'tips'.






Morgenavond ga ik nog even naar Bourbon street, de populaire straat in town. Toch maar doen, hoewel de penetrante lucht vanochtend van verschraald bier niet veel beloofd.

1 opmerking:

  1. Eind 1979 geweest.
    Wat me toen raakte en volgens mij is dat nog steeds niet anders, was het enorme verschil tussen blank en zwart. Ik zag het een paar jaar geleden ook bij de watersnoodramp, het waren vooral de zwarten die getroffen waren en naar ik begrepen heb nu vaak nog steeds geen hulp hebben gekregen.

    Ik pakte toen de bus en bleek de enige blanke te zijn, blanken reden niet met de bus. Aan de andere kant van de Mississippi zag de wereld er heel anders uit dan aan de toeristenkant. Ontluisterend.

    Maar wel een mooie stad met de toen nog nieuwe Superdome, nu nog steeds fan van de New Orleans Saint, die ik toen heb zien spelen.

    BeantwoordenVerwijderen