“Una
notitia triste”, hoorde ik de Spaanse nieuwslezeres in het journaal zeggen bij het
overlijden van Johan Cruijff vandaag. Een sierlijke voetballer. Een danser.
Ook een roker, die in de tijd dat we nog weinig wisten van de schadelijke effecten, reclame maakte voor Caballero. Roken bleek slecht voor z'n kransslagaders en ook slecht voor z'n longen.
Ook een roker, die in de tijd dat we nog weinig wisten van de schadelijke effecten, reclame maakte voor Caballero. Roken bleek slecht voor z'n kransslagaders en ook slecht voor z'n longen.
Mijn voetbalherinnering gaat terug naar 1969-1970. Feyenoord won de Europacup 1 en daarna ook de wereldbeker met een 1-0 overwinning op het Argentijnse Estudiantes. De bal werd van de linker hoek van het veld teruggelegd op Joop (‘brilletje’) van Daele, die met een streep de bal in de linker hoek legde. Boven mijn bed hing het Feyenoord elftal met de foto’s van Eddy ‘P.G.’ en Ove Kindvall. Geen voetbalplaatjes, maar uitgeknipte foto’s uit de krant op een zwart A4-tje geplakt. Het jaar daarop werd ik voor Ajax. Klaas Nunninga, Henk Groot, Piet Keizer, Sjaak Swart en Johan Cruyff. Later ook de andere goden zoals Johan Neeskens, Dick van Dijk, Ruud Krol, Johnny Rep en de broertjes Mühren. Drie keer op rij werd de Europa Cup 1 gewonnen en 1x de wereldbeker na een overwinning op Independiente. Gouden jaren.
En toen 1974. Het legendarische WK in Duitsland. Ik kan me de opwinding nog herinneren. Iedereen schafte een kleurentelevisie aan. Volgens mij kwam kochten wij die zomer ook een kleurentelevisie. Snabbel en babbel (Krol en Suurbier) waren de sfeermakers van het elftal. Zondag 7 juli was de finale. Bij grote uitzondering gingen we niet naar de kerk en keken we met z’n allen naar de wedstrijd. Het was doodstil op straat. Nederland had de aftrap, tikte de bal rond en speelde Cruijff aan die het strafschopgebied in slalomde en onderuit werd gehaald. Neeskens schoot de 1-0 binnen. Geen Duitser had de bal aangeraakt. De rest van de wedstrijd is geschiedenis.
Cruijff heb ik 1x zien voetballen. Na zijn successen in Barcelona nam hij afscheid in Barcelona. Op 7 november 1978 kreeg hij ook een afscheidswedstrijd in Amsterdam, in het Olympisch Stadion. Ik woonde net een jaartje in Amsterdam en het leek me de kans om hem te zien spelen. Tegenstander was Bayern München. Maar die haalden hun gram. Zij speelden scherp en tackelden hard, terwijl de Amsterdammers misschien al een biertje vooraf aan de wedstrijd hadden gedronken. Het werd Cruijff’s grootste nederlaag! 8-0…
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenVoor het debacle bij zijn afscheidswedstrijd hebben de Bayern's zich een tijdje geleden verexcuseerd, het was dan ook schandalig wat ze flikten.
BeantwoordenVerwijderenIk heb Cruyff (of is het nou ij? Enfin, voor mij gewoon y) vaak zien spelen. Tweewekelijks vanuit Kortenhoef op mijn fietsje naar De Meer (of soms het Olympisch). Ik was er bij toen ze successen hadden, o.a. de Wereldbeker winst. Ook heb ik hem zelfs hier in Hilversum zien spelen, in een bekerwedstrijd tegen Gooiland, toen je nog gewoon mee kon rennen over de sintelbaan langs het veld, en ik maar tegen mijn vriendje zeggen 'Dat is Cruyffie!', zoveel opwinding, zo'n ster, ook toen al, van dichtbij te kunnen zien.
Het laatst heb ik hem zien spelen op de wedstrijd voor Sjaak Swart's 70e verjaardag, samen met Jasper. Kan hij ook nog zeggen Johan Cruyff hebben te zien spelen (was meer wandelen, maar af en toe toch een geniaal pasje vanuit stilstand!).
En tja, dat vermaledijde roken :-(
Frank Welgemoed