zondag 29 januari 2023

Zangvogelwedstrijd Paramaribo

Op Facebook
“Ik zag u op Facebook”, zei deze week de secretaresse van het tbc-programma. Facebook? Ik gebruik het al jaren niet meer. “Ja toch, u was zondag toch bij de zangvogels”. Dat klopt. Elke zondag is er een zangvogelwedstrijd op het Onafhankelijksheidsplein, in het hart van Paramaribo. Het plantsoen ligt tussen het Presidentieel Paleis, de Nationale Assemblee (de Tweede Kamer van Suriname) en de Waterkant. Op het grasveld vinden ook andere publieke bijeenkomsten plaats, maar op zondag bij ochtendgloren de vogelwedstrijden dus. En dat wilde ik wel eens zien.

Op het middenterrein stonden verspreid twee kooien opgesteld met daarnaast twee mannen die turfden hoe vaak de vogeltjes floten. In een cirkel daaromheen was het veld ook bezaaid met kooien. En daar weer omheen, in een buitencirkel aan de rand van het grasveld, stonden mannen te kijken en te praten. Ik liet me informeren over de spelregels. Er waren drie soorten zangvogels: de twa twa, de picolet en de rowtie. Ze worden in ‘het bos’ (=binnenland) gevangen of ‘gekweekt’ (gefokt). De twa twa is het duurst en kan meer 1000 euro’s kosten. Voor een verpleegkundige is dat 3-4 maanden salaris. We stonden te kijken naar een competitiewedstrijd; elke partij duurt dan 15 minuten. Er zijn ook eendaagse bondwedstrijden (van de Surinaamse vogelbond), volgens een knock-out systeem; elke partij duurt dan 10 minuten. De eerste serie was afgelopen. De wedstijd die wij volgden eindigde in 36-33. De winnaar liep blij weg. Ik vroeg de scheidsrechter nog een paar zaken. Hij bleek de bondsvoorzitter te zijn en ook de burgemeester van Commewijne district. In die volgorde staat het ook op zijn Wikipedia-pagina.


De mannetjes vogels worden voor de wedstrijd opgehitst, door eerst een kooi met een vrouwtjes vogel tegen zijn kooi te houden. De kooi is dan nog met een doek afgedekt. Hetzelfde gebeurt vervolgens met een andere mannetjes vogel, waarna het testosteron er af moet spatten. “Deelnemers op uw plaatsen”, riep de scheidsrechter, waarna de kap eraf ging, en de kooitjes in het centrum werden gezet. Na enige tijd vroeg ik, of de wedstrijd al begonnen was, want ik zag niks geturfd. De wedstrijd bleek al een tijdje aan de gang te zijn, maar was een saaie 0-0, dus ik liet het voor gezien.

Voorbereiden van de zangvogels voor de wedstrijd
Het bleef (te) lang 0-0.
De twee weken werk zitten er op. Nu tijd om meer van het land te zien en ook te hangmatteren.
En dat hangmatteren kan zelfs in onze slaapkamer.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten