De Staatsbegrafenis

Donderdag was het zo ver. Het einde van het radioprogramma De Staat van Stasse. De avonden zullen anders zijn. Degenen die wel eens naar 'De Staat' luistert, en daar fan van was, zullen met me meevoelen. De stem van Stefan is warm en draagt je mee. Zijn verhalen en gesprekken met de luisteraars maakt radio een mooi medium om naar te luisteren. 

Tien jaar geleden startte De Staat. En daar raakte ik steeds meer aan verknocht. De laatste maanden keek ik vaak live mee hoe hij, samen met Tim Daemen zijn sidekick, de twee uur op de maandag-, dinsdag-, woensdag- en donderdagavond volpraatte. Na het achtuurjournaal laat ik de tv meestal voor wat het is. Werk dan nog wat, schrijf aan artikelen, of rommel wat. Met De Staat aan (of op). De uitzending begint met de mededeling dat het de allerlaatste dag is en dan wordt de datum van die dag genoemd. Nog vier uurtjes en dan is deze dag voorgoed voorbij. De melancholische toon is gezet. De muziekkeus van De Staat past bij mijn smaak. En hoewel ik niet zo van de kletspraat op de radio ben, is de manier waarop Stefan dat doet, mooi. Geen verzoekjes want daar zijn andere programma’s voor, maar wel gewoon je verhaal doen. Je kunt bellen op kosten van De Staat. Maakt niet uit wat je te vertellen hebt. Mensen die in de auto terug rijden van werk of de sportschool, bellen even in. Hoe gewoner, hoe beter. Het geïnteresseerd doorvragen door Stefan. Tim die dan vaak enthousiast “zo” roept. Soms een hoorspel, ik haak dan af, of een gek spelletje, dat nergens op slaat. Afhankelijk van het jaargetijde: inzameling van zaad (voor de bijen) of RaaddeBiet (beat) tijdens de Bietencampagne. Zo kabbelt de uitzending voort met aan het eind een resumé van Tim van de verhalen die deze dag indruk maakten en een enthousiaste aankondiging van de volgende radio-dj.

Maar het is voorbij. De Staat hoort blijkbaar niet meer op Radio 2. Stefan Stasse verzorgt volgend jaar een ander radioprogramma op NPO Radio 5. Tijdens de Staatsbegrafenis, werden de laatste woorden bij het afscheid van de piratenomroep Veronica aangehaald: “Bij het afscheid sterft ook de democratie een beetje.” Ik zat toen, in 1974, ook aan de radio gekluisterd en na het Wilhelmus werd het stil. Ik luisterde daarna naar Radio 3, en toen dat te schreeuwerig werd, werd Radio 2 mijn zender. Maar ik hoor blijkbaar niet meer tot de doelgroep. Al eerder ging één van mijn favoriete programma's (De sandwich) van Radio 2 naar Radio 5. En nu Stefan Stasse. Het is wat het is. 

‘Enjoy and fuck the system’ (vaste kreet in De Staat)