Symposium

Weer iets geleerd: het woord symposium komt van het Griekse symposion dat “gezamenlijk drinken” betekent. In het oude Griekenland kwamen de rijke en invloedrijke lui (aristocraten) tijdens deze maaltijden samen om zich te goed te doen aan voedsel en wijn. Overmatige alcohol werd vermeden. De symposiasten dronken net genoeg om vrolijk te worden, maar scherp genoeg voor een goede politieke of filosofische discussie, of om gedichten te schrijven. De gelegenheid was exclusief voor mannen; vrouwen werden alleen toegelaten om de mannen te vermaken, met muziek of op andere wijze. Dit alles stond op een kaartje in het Museum voor Cycladische Kunst in Athene.

Vrouwelijke fluitspeler om mannen te vermaken

Op twee manieren had ik afgelopen week een ‘symposium’. Ik was terug in Athene om een ‘symposium’ bij te wonen van stakeholders (=betrokkenen) om plannen te bespreken om de Griekse tuberculosebestrijding te versterken. Voor deze bijeenkomst had men vooral de ‘aristocraten’ uitgenodigd. Ik werd voorgesteld aan de professors, de generaal van de luchtmacht en de andere invloedrijke personen. Ze waren op komen draven, omdat ze ‘friends’ waren van mijn gastheer, maar zeker ook omdat ze goede ideeën met elkaar bespraken, in het amfitheater.

Vrijdagavond hadden we als afsluiting nog een klein symposium; een hapje en drankje in een restaurant. Mijn Griekse gastheer verlangde wel naar het oude Griekenland met de alleen-mannen-eet-en-drink-partijen. De twee jonge vrouwelijke artsen aan tafel vonden het prima; de vrouwen waren in het oude Griekenland thuis toch ook al de baas.

Donderdag was het Museum voor Cycladische Kunst nog tot 8 uur open. Een Griekse collega had me de tip gegeven om deze te bezoeken. De Cycladen zijn een eilandengroep dichtbij Athene, met o.a. Naxos. Het museum had vier kleine zalen met fascinerende objecten uit de Griekse oudheid. Eén zaal was vrijwel volledig gewijd aan de vrouwenfiguren die rond 3000 v. Chr. op de Cycladen uit marmer werden gemaakt. 

Allemaal met de typische kenmerken van een ovaal gezicht, grote neus met armen over de borsten gekruist en soms met een gebolde buik die een zwangerschap aanduidde. De beeldjes werden o.a. in graftombes gelegd. In de folder staat dat veel hedendaagse kunstenaars, zoals Amedeo Modigliani en Ai Weiwei, door deze vrouwenfiguren zijn geïnspireerd. Bijna niet voor te stellen dat deze 5000 jaar oude beelden nog zo goed bewaard zijn en tot de eigentijdse verbeelding spreken. 

Nog wat lichaamsonderdelen over..

Marmer doorstaat de tijd goed; met keramiek is dat anders. Een van de twee Goudse potten met stroopwafels die ik voor de artsen had meegenomen, had tijdens de reis wat schade opgelopen. Het was niet moeilijk om in een van de winkels wat superglue te vinden. Mijn vakkundige reparatie (en de inhoud) werden gewaardeerd.

Watervogels op een waterkan met deksel, ca. 740 v.Chr.

Terracotta zoomorphic rattle, 600-480 v.Chr.