3. The body is still to be found

Woensdag ben ik met drie andere mensen naar Livingstone gereden, een van CBoH, een van WHO-Lusaka en iemand van UTH-virologie laboratorium, het universiteitsziekenhuis. We hebben hier een 'workshop'! Landen uit de East Africa Region zijn hier vertegenwoordigd: Burundi, Rwanda, Uganda, Kenia, Eritrea, Ethiopië, Tanzania en Zambia. Eerst wordt gewerkt aan data-analyse en -interpretatie, waarna dit gepresenteerd wordt op de EPI-managers conference (vaccinaties). Ik woonde alleen het eerste deel bij. Het is erg leuk om alle nieuwe software packages te zien en te gebruiken. Mijn Zambiaanse collega had zich helaas slecht voorbereid en had vrijwel geen data meegenomen. Hier en daar hebben we gelukkig nog wel wat weg kunnen halen, anders was het erg 'embarrased'.

Vandaag (zaterdag) hadden we een halve dag vrij en stelde men voor om te gaan 'raften', met een rubberbootje over de golven van de Zambezi. De gorge, het kolkende basin van de Falls, is niet toegankelijk vanwege het hoge water. Ik ben hier al 4x geweest en heb het eigenlijk nooit aangedurfd of gewild om me in dit gebeuren te storten. Nu we stroomopwaarts gingen, wilde ik het wel eens proberen. Het waren alleen de witneuzen die belangstelling hadden voor deze tocht: Doug (VS), Mac (VS), Berbard (Frankrijk) en ik. We gingen onder begeleiding van een Zuidafrikaan, die zich hier gevestigd heeft. Een grote open truck met bankjes bracht ons 25 km buiten Livingstone. De 'raft' (boot) ging op een andere truck voorop.
Op de Zambezi werden we geëscorteerd door een andere begeleider in een kajak. Zijn taak was om de krokodillen (crocs) en de nijlpaarden (hippo's) te spotten, zodat we niet dwars door een hippo territorium zouden varen. Al snel liet hij ons stoppen en een grote bocht maken. Toen hij met z'n peddel op het water sloeg, kwamen er twee kopjes boven water. Ergens verderop gaf een grote brul van een hippo aan dan we te dicht bij zijn plekje waren gekomen. Eén keer dook een kleine croc naast ons het water in. Gelukkig zagen we deze niet meer terug. Ik was de avond tevoren wel alert gemaakt, toen op het nieuws verteld werd dat een toerist door een croc gebeten was en opgenomen in het ziekenhuis in Livingstone. Volgens onze begeleider was die man dronken geweest en had 's avonds nog even willen zwemmen. Ook vertelde hij ons dat op de plek waar we begonnen vorige maand een Zambiaan tijdens het zwemmen door een croc was aangevallen. "The body is still to be found".

Wij peddelden rustig verder. De natuur was erg mooi. De Zambezi is een brede rivier met veel eilandjes, veel en mooie vogels. Op sommige plekken was de rivier helemaal begroeid zodat je je in de Amazone waant. Het 'raften', het wildwatervaren was wel een beetje teleurstellend. Er waren een paar stroomversnellingen waar we door moesten en kregen dan een klein golfje water over ons heen.

De natuur is hier trouwens helemaal fantastisch. 's Ochtends loop ik vaak even naar de Falls. Je kan op veel plekken de overkant niet eens zien door de hoeveelheid water. Erg indrukwekkend. Op Knife Edge Bridge krijg je een heerlijke warme douche, beter dan het bruine water uit de kraan. Een indrukwekkend natuurverschijnsel. Ook de apen die hier tijdens het ontbijt rondscharrelen zijn erg boeiend en amusant. Vanochtend hadden weer een paar apen succes en gapten broodjes weg. De beveiliging (security wards) hebben er hun handen vol aan, en proberen ze met de katapult te verjagen.

Het is wel jammer dat het hier gaat veranderen. Inter-continental Hotel (Musi-o-Tunya) en Rainbow Lodge gaan tegen de vlakte en over twee jaar moet hier een soort 'Sun City' complex staan. Zuid-afrikanen hebben de boel opgekocht. De commercie zal hier over een paar jaar wel vreselijk toestaan.