Om 8 uur werd vertrokken. Na
1 stop waren we rond 11 uur in Palermo. Ik ging met Alouette de stad in. Na het
postkantoor en een paar andere winkels kwamen we op de markt terecht.
Schreeuwende visboeren. Alles vers. We aten nog wat. Kochten bruine rijst, wat
later gewoon tarwe bleek te zijn, een paar mokken om het eetgerei aan te
vullen, en Sinterklaaskadootjes. Zo doolden we door de stad.
Bij het station konden we
eindelijk aan wat Italiaans geld komen. Bij het postkantoor belde ik na veel
moeite naar huis. Ik kreeg Jan aan de telefoon. Ze waren ongerust geweest
vanwege de aardbeving. Daar: koud, hagel en sneeuw. Theo zat in de bijkeuken om
een surprise te maken. Ik vertelde nog wat over de reis en de overtocht.
We liepen verder door de
sloppenwijk. Kleine opdondertjes, met zwarte kopjes. Vrouwen met de was boven de
straat, aan stokken vastgemaakt. In een klein straatje begon het te regenen, en
doken we een bar binnen. Twee tafels met 12 mannen eromheen. Ze dronken wijn op 'Adje'. Op de tafel eieren in eihouders, die ze erbij aten. We dronken
bier en wijn en kregen eieren aangeboden. Toen ze hoorden dat we uit Nederland
kwamen, was er een gekakel: "Flamands". "Nee, Ollande". Weer een hoop
geschreeuw door elkaar. Ze lachten over m'n lengte. In de stad begon het weer
te plenzen en we dronken nog wat aan de boulevard. Veel Franse matrozen daar.
Jos had met Toos D en Corina
gekookt. Rijst met lever en aubergines. Na het eten kondigde Jos zijn vertrek
aan en Toos D liet ook zoiets doorschemeren. We zouden een rustige plaats
zoeken om er verder over te praten. Om 9 uur verhuisden we naar het
haventerrein. Over Jos werd niet meer gepraat. Ik zat een half uurtje bij
Herman voorin, waarna de truuk op de boot gereden werd. Iedereen als een
razende uit de trailer en via de trap naar het dek. Jan moest eerst nog wat
regelen! Het gaf nogal wat problemen. Om 12 uur was hij terug met de
paspoorten.
Ik sliep met Karin, Ida en
Alouette op kamer 224. Johan werd nog even afgebekt. Warme douches! Het
restaurant en de bar waren dicht. Er waaide een harde wind op het dek. We
gingen maar snel slapen. De bootreis ging verder prima. Alleen Karin was een
beetje zeeziek geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten