Zaterdag naar Tunis met Alouette, Corina en Bernard. Eerst gelift naar Hamman-Lif en daarna met de trein naar Tunis. Lopend door de kleine straatjes en langs de winkeltjes: de souk. Veel Arabische spullen. Ik kocht een fez en werd gelijk nageroepen "Ali Baba et 40 voleurs" (Ali Baba en de 40 rovers), uit een sprookje.

Na de souk kwamen we op een pleintje terecht, waar net een school uitkwam. We kregen gelijk 50 kinderen om ons heen. Ze staarden ons aan en vormden een kring om ons. Ongemakkelijk. We wandelden verder door de stad. Corina en Bernard kregen ruzie over hoe we terug moesten.

Bij de kasbah waren allemaal regeringsgebouwen, met veel militaire politie. We voetbalden met Tunesiërs. "Johan Cruyff" doet het overal goed. Op de terugweg kwam ik de man met de pet weer tegen. Gaf hem weer een hand.

Bij een kledingzaak pasten we een jack: 1 dinar. Wij naar binnen. Alouette één en ik één aan. Samen 15 DA. Corina was even moeder, Alouette het zusje. De verkoper ging wel naar beneden met z'n prijs tot 7 DA, maar niet verder. Hij zei dan ook dat hij ons binnen wou krijgen met z'n 1 dinar. Dat was dan gelukt maar dat verkopen ging niet door. De verkooplui kennen ook een paar Nederlandse woorden: "Allemachtig, Prachtig", "Godverdomme" en "Kijken, kijken, niks kopen" of "alles gratis".

In de stampvolle trein gingen we terug. Bij het station werden m'n schoenen nog gepoetst. Van het station ging het lopend naar de kamping. Op de kamping vierden we Sinterklaas. Piet kwam met de kado's binnen. Ik kwam er al heel snel uit de zak en kreeg een woestijnroos. Later hoorde ik van Grika dat ze haar kado eerst kwijt was en kreeg later nog het eerste kado, een.puzzelboekje met bijbehorend gedicht:

De avond was heel gezellig. Vreemde kado's. Eieren van chocola voor Willem. Autootje voor Herman. Olijven voor Arne. Koran in klein voor Karin M. Een Mexicaantje voor Pieter (van Alouette). Verder chocolademelk, pepernoten en taai-taai...