Vanochtend de gevolgen gemerkt. Hamertje en lood in m'n hoofd en een buikpijn. Om 5 uur al naar buiten om te poepen. Aardappels geschild, vandaag koken ik weer, met Mieke.

's Middags aardappels gebakken en bouillon gemaakt. Nadat ik met Karin en Ida in het dorp was geweest, kreeg ik bij het postkantoor buikpijn. M'n broek was 's middags al opengesprongen vanwege de bolle buik. Ik wankelde terug. Het kostte me veel moeite, voordat ik weer in m'n tent lag. In de tent lag ik te rollen van de pijn. M'n buik was helemaal gespannen. Na een halfuurtje kotste ik een heleboel uit, 1-2 liter. In een kuiltje tussen binnen- en buitentent kon ik het kwijt. Veel mandarijnen en sinaasappels en veel vocht. Het luchtte enorm op, en ik viel in slaap. Later in de middag kwam het weer terug. M'n buik was nog gezwollen, ik had het idee dat er een knoop in m'n darmen lag. Vanonder kwam er alleen maar lucht uit. Toen ik zo in m'n tent lag te kronkelen, moest ik denken aan m’n laatste herinnering aan papa. Hoe hij in elkaar gedoken zat op bed.

Om 7 uur werd ik geroepen om te eten, maar ik vroeg of ze me naar een dokter wilden brengen. Hans en Karin gingen mee. Door het bewegen werd de pijn minder en in het ziekenhuis wandelde ik wat rond. Toen ik bij de dokter kwam, kon ik rustig zitten. Hij betastte m'n buik, die nog pijnlijk was en Hans vertelde hem waar ik pijn had: links meer dan rechts. De dokter dacht aan een voedselvergiftiging en vroeg wat ik gegeten had. Tegen de pijn gaf hij me zetpillen (Baralgine à la noramidopyrine) en een spuit tegen de spasmen.

Terug in m'n tent kwam Karin me thee en 2 "Robb" van Toos brengen, Jan kwam ook even in de tent informeren. Mocht ik toch nog ernstig ziek blijven, dan bleef de landrover achter.

Om 8 uur vandaag was ik weer bij het ziekenhuis. Ik had de hele nacht lekker geslapen. Ik was m'n poep vergeten en dat bracht ik om half 10 naar het ziekenhuis. Er zou alleen parasieten-onderzoek gedaan worden ('s middags uitslag), de kweek duurde 3-4 dagen en dat ging dus niet.

's Middags met 3 Duitse doofstomme jongens naar een garage geweest voor een accu. Hun landrover was aan alle kanten al kapot en ze wilden het liefst terug. Jan is van plan hun landrover te kopen.

Ik verkocht m'n schoenen op de markt voor 75 DA. Daarbij nog wel problemen gehad. Ik werd aangehouden door de douane, maar toen die zag dat het vrienden van hen waren, aan wie ik m'n schoenen had verkocht, mocht ik verder. In de stad uitslag van het onderzoek opgehaald: negatief. In het kamertje waar we moesten wachten lag verband in de hoek, rontgenfoto's op een tafel. Overal in het ziekenhuis liggen medicijnen. Ik kocht voor 140 DA een ezelbroek. Ik de stad kwam ik het "zieke" Duitse meisje tegen. Ze waren met 3 andere auto's de woestijn in geweest, maar verdwaald en teruggegaan ...

Met Thea in een Touareg-dorpje bij een juweliersmid geweest. Een mooie armband kon ze ruilen tegen een nachtje bij hem slapen. Ze wilde niet. De smid zat in een rieten hut met een klein vuurtje met handblaasbalg. Hij liet z'n gereedschap zien. Mooie sieraden maakte hij. Kunst! Terug liftten we mee met een landrover met nog 4 Nederlanders, de fietsende Nederlanders. De chauffeur bood ons aan om morgen de Asekrim te bekijken.

Ik kon 's avonds weer wat eten verdragen. Jan vertelde dat er nog geen paspoorten waren en vertelde over de gang van zaken bij de Daira. Een half uur nodig om 1 visum te verlengen. Morgen!

Vandaag werd er wel bijzondere aandacht aan me geschonken. Iedereen vroeg hoe het was en lette een beetje op me. Zelfs Karin M. vroeg hoe het was. Zonet was het een beetje knokken hier. Een dronken Algerijn die lastig was. Safy is inmiddels ook weer met twee flessen wijn binnengekomen. Vandaag, werd verteld, is het nog knokken geweest tussen Jan en die Algerijn. Jan is ook geen lieverdje. Hij heeft o.a. in Griekenland een maand in de bak gezeten wegens smokkel.