We vertrokken wel vroeg, maar waren pas om 9 uur bij de grens. Een klein militair fort, Asamaka. Twee donkere douaniers kwamen binnen en we moesten de rugzakken leeg halen, koffers openen. Het viel verder wel mee, want naast ons werden auto's geheel omgekeerd. Bij een pomp werden de jerrycans gevuld, met niet al te best water. Langs de weg veel stofwolken en dromedarissen. Eenmaal moesten we stoppen bij een klein dorpje omdat een wagen een kapotte radiateur kreeg. Tussen de middag siësta gehouden. Vrouwen uit tenten kwamen naar ons toe en we gaven wat etenswaar. Ik voelde me net een medicijnman. Een kind ampicilline voor de keel gegeven. Jan had ook wat nodig voor z'n keel. Een man met een zweer aan z'n tenen. Karin met iets in haar oog en een chauffeur met maagpijn. We bleven daar een paar uur op z'n Arabisch siësta houden onder de wagens.

Bij de grens had ik vandaag problemen met Karin M. Ik zat te praten met Sabine over Jan en de opzet van de groep (Jan als "leider"). Zij viel zo in het gesprek met naar ik vond hatelijke opmerkingen. Ik zei wat ik daarvan vond; dat ik het heel irritant vond, onbeleefd en onbehoorlijk, waar ze het recht vandaan haalde, etc. Ik maakte me heel kwaad. Sabine was later heel teleurgesteld, bedroefd. Ze praatte later met Karin, waarna het beter ging. We hielden wel meningsverschillen.

De tweede stop kwam dus door de kapotte radiateur, door een steen. Deze radiator moest gesoldeerd worden. Een paar tenten stonden in de verte en er kwamen meteen mensen op ons af. Midden in the lonely desert. We vulden hun watertanks. Deze mensen hadden haar als touw. Het leek op Rasta-haar. Ze hadden een klein jerry-cannetje en een oude binnenband die gevuld werden. Veel belangstelling had een meisje voor een tijdschrift met plaatjes. Frans kenden ze niet. Waarschijnlijk kunnen deze mensen lezen noch schrijven (20% van de bevolking gaat naar school).

Ik vul hier met Pieter een waterzak

Met veel stof binnen in de auto gingen we weer verder. Ik droomde hardop tegen Mieke over een volgende reis: Siberië, Japan, China, India. Maar ook andere dingen als fietsen en zeilen hielden me bezig. Mieke vertelde over haar reizen. Tijdens het rijden een tijd achterin gestaan. Wat een stof, het leek wel een meelfabiek. Er kwamen grote stofwolken in de bus! We hadden vandaag 175 km gereden. Nog 265 naar Agadez. M'n tent opgezet voor Sabine en Carlo, die moe zijn… We slapen vanavond bijna allemaal in de open lucht.

Veel te veel gegeten, stoofvlees! Met Sabine nog een tijd gepraat. Ik kan goed met haar opschieten. De klok een uur vooruit gezet, gelijk met Nederland 11.00 uur, al laat vanavond.