Richting Garoua. We vertrokken om 7 uur 's ochtends. We wilden medicijnen en Bran Buds aan een missiepost geven, maar er was niemand. Het dorpshoofd was er ook niet en omdat ik de verantwoordelijkheid had over de medicijnen, vond ik dat we ze ergens anders moesten afgeven.

We stopten in een klein dorpje met een leuke markt. De markt was opgesplitst in afdelinkjes. Een deel kleding, groente en fruit, schapen en geiten. Ook een paar kraampjes waar ze wiet verkochten. Met gewoon papier werden daar stikkies van gerold. Veel dingen te koop. Er was ook een speciale stam daar, de vrouwen zaten op de grond. Mooie mensen. Drie mooie vrouwen met prachtig haar stonden bij de auto. Ze wisten niet wat hun overkwam toen we foto's maakten.

maar het waren mannen...

We reden door naar Garoua. Een moderne, schone stad. Mooie huizen, zoals het gemeentehuis. We waren dringend op zoek naar een zwembad. Het enige zwembad was bij het duurste hotel. Alleen voor hotelgasten. In het hotel dronken we wat van de dure prijskaart. Ik baalde weer stevig van de blanke omgeving en de dekadente sfeer en liep terug naar de brik. Wel jammer eigenlijk, want later hoorde ik dat bijna iedereen brutaal weg in het zwembad was gaan liggen. Na een kwartiertje, en veel kabaal van de hoteleigenaar zijn ze er toch maar uitgegaan. De politie stond al voor de deur, maar moest hier ook wel om lachen. Ik had m'n eigen douche bij de truuk, een tuinslang en was daar heel tevreden mee...

Jan wilde de generator verkopen voor 350.000 CFA (3500 gulden); in Nederland voor 800 gulden gekocht. Ik reed met de landrover mee. De koper kwam niet. Jan scheurde echt in de landrover, 90km/h, rookte hasjies onderweg, maar het ging allemaal goed. We zochten al snel een plekje voor de nacht. Arne bouwde een groot vuur. We aten de rijst met snijbonen en ja hoor stoofvlees. M’n slaapplaatsje was onder een boom. M'n muskietengaas gespannen. Het ritselde ’s nachts wel overal, maar toch prima geslapen. Gekke voetsporen. Piet had ’s nachts vijf olifanten zien lopen...